-
1.
książk. pejorat. cecha kogoś, kto nie ma chęci do działania i komu trwanie w bezczynności sprawia przyjemność -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: lenistwo
nieróbstwo
antonimy: pracowitość
-
- lenistwo i próżniactwo
-
Gruzin ucztuje przy każdej okazji. Jego pociąg do biesiady nie wynika z próżniactwa czy beztroski. Mało widziałem narodów równie pracowitych jak oni.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Kirgiz schodzi z konia, 2007
[...] nigdy nie lubił bogaczy; zawsze brzydził się ich próżniactwem; nienawidził ich skąpstwa.
źródło: NKJP: Joanna Szczęsna: Od redakcji, Gazeta Wyborcza, 1994-04-15
W ciągu ostatnich kilku lat mocno nadwyrężono dobre imię polskiego inteligenta. Przypisuje mu się próżniactwo, pychę, bezrefleksyjne przyjmowanie maski filozofa podczas rozmów o sprawach trudnych.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. próżniactwo
próżniactwa
D. próżniactwa
próżniactw
C. próżniactwu
próżniactwom
B. próżniactwo
próżniactwa
N. próżniactwem
próżniactwami
Ms. próżniactwie
próżniactwach
W. próżniactwo
próżniactwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. próżny