poplątać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

skrzyżowawszy się, zaczepić o siebie w sposób, który utrudnia rozdzielenie lub rozprostowanie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	splątać się zamotać się zaplątać się
	antonimy:	odpleść się rozplątać się rozsupłać się

	Zdaje się, że jest to stały punkt w tej marszrucie i aż dziw bierze, że nasza lina nie poplątała się z linami innych zespołów. źródło: NKJP: Beata Denis-Jastrzębska: Mont Blanc zdobyty, Mont Blanc zdobyty, 1999
	Miałem wtedy na nogach raki, no bo przecież jakoś trzeba było się wspiąć na szczyt, kiedy próbowałem dobiec do czekana, raki poplątały się, przewróciłem się i o mało nie spadłem w dół, zawisłem na szczycie. źródło: NKJP: Uratowało nas światełko, Nowiny Raciborskie, 2002-04-03
	Cięższe i większe sprzęty, choćby odkurzacz lub żelazko, można przymocować do ścian za pomocą haczyków. Kable nie poplączą się. źródło: NKJP: Takiej szczotki się nie powstydzisz, Gazeta Pomorska, 2009-10-27
	To dlatego sprawiają wrażenie marionetek, którym poplątały się sznurki. źródło: NKJP: Rafał Nowakowski: Rdza, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	poplączę się kwestion. poplątam się	poplączemy się kwestion. poplątamy się
2 os.	poplączesz się kwestion. poplątasz się	poplączecie się kwestion. poplątacie się
3 os.	poplącze się kwestion. popląta się	poplączą się kwestion. poplątają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplątałem się +(e)m się poplątał	poplątałam się +(e)m się poplątała	poplątałom się +(e)m się poplątało	poplątaliśmy się +(e)śmy się poplątali	poplątałyśmy się +(e)śmy się poplątały
2 os.	poplątałeś się +(e)ś się poplątał	poplątałaś się +(e)ś się poplątała	poplątałoś się +(e)ś się poplątało	poplątaliście się +(e)ście się poplątali	poplątałyście się +(e)ście się poplątały
3 os.	poplątał się	poplątała się	poplątało się	poplątali się	poplątały się

bezosobnik: poplątano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poplączmy się poplątajmy się
2 os.	poplącz się poplątaj się	poplączcie się poplątajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplątałbym się bym się poplątał	poplątałabym się bym się poplątała	poplątałobym się bym się poplątało	poplątalibyśmy się byśmy się poplątali	poplątałybyśmy się byśmy się poplątały
2 os.	poplątałbyś się byś się poplątał	poplątałabyś się byś się poplątała	poplątałobyś się byś się poplątało	poplątalibyście się byście się poplątali	poplątałybyście się byście się poplątały
3 os.	poplątałby się by się poplątał	poplątałaby się by się poplątała	poplątałoby się by się poplątało	poplątaliby się by się poplątali	poplątałyby się by się poplątały

bezosobnik: poplątano by się

bezokolicznik: poplątać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poplątawszy się

gerundium: poplątanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: plątać się

	+	poplątać się	+	z CZYM
Rzpl	+	poplątać się	+

Zob. plątać