poplątać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zostać niewłaściwie rozpoznanym lub nierozróżnionym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

pogmatwać się
pokrochmalić się
pomieszać się
pomylić się
popaprać się
popitolić się
pozajączkować się
splątać się

Cytaty

Lecz i jemu poplątało się ludzkie miłosierdzie z racją stanu, marzenie z rzeczywistością, i oto z ekranu patrzyła na mnie twarz człowieka porażonego bezsilnością.

źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994

Ostry krzyk dziewczyny poplątał się ze strzałami.

źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959

Czy w dziwny sposób nie poplątały się tu różne pytania: o homoseksualizm, o bezkarność niektórych środowisk stosownie „ustawionych“ w rzeczywistości, o rolę mediów, o świat zafałszowywanej przez Internet tożsamości?

źródło: NKJP: Bauer Zbigniew: Bezradny gniew, Gazeta Krakowska, 2005-05-14

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	poplączę się kwestion. poplątam się	poplączemy się kwestion. poplątamy się
2 os.	poplączesz się kwestion. poplątasz się	poplączecie się kwestion. poplątacie się
3 os.	poplącze się kwestion. popląta się	poplączą się kwestion. poplątają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplątałem się +(e)m się poplątał	poplątałam się +(e)m się poplątała	poplątałom się +(e)m się poplątało	poplątaliśmy się +(e)śmy się poplątali	poplątałyśmy się +(e)śmy się poplątały
2 os.	poplątałeś się +(e)ś się poplątał	poplątałaś się +(e)ś się poplątała	poplątałoś się +(e)ś się poplątało	poplątaliście się +(e)ście się poplątali	poplątałyście się +(e)ście się poplątały
3 os.	poplątał się	poplątała się	poplątało się	poplątali się	poplątały się

bezosobnik: poplątano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poplączmy się poplątajmy się
2 os.	poplącz się poplątaj się	poplączcie się poplątajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplątałbym się bym się poplątał	poplątałabym się bym się poplątała	poplątałobym się bym się poplątało	poplątalibyśmy się byśmy się poplątali	poplątałybyśmy się byśmy się poplątały
2 os.	poplątałbyś się byś się poplątał	poplątałabyś się byś się poplątała	poplątałobyś się byś się poplątało	poplątalibyście się byście się poplątali	poplątałybyście się byście się poplątały
3 os.	poplątałby się by się poplątał	poplątałaby się by się poplątała	poplątałoby się by się poplątało	poplątaliby się by się poplątali	poplątałyby się by się poplątały

bezosobnik: poplątano by się

bezokolicznik: poplątać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poplątawszy się

gerundium: poplątanie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	poplątanie się	poplątania się
D.	poplątania się	poplątań się
C.	poplątaniu się	poplątaniom się
B.	poplątanie się	poplątania się
N.	poplątaniem się	poplątaniami się
Ms.	poplątaniu się	poplątaniach się
W.	poplątanie się	poplątania się

odpowiednik aspektowy: plątać się

Składnia

	+	poplątać się	+	(KOMU) + z CZYM
Rzpl	+	poplątać się	+

Pochodzenie

Zob. plątać