szumieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

reagować na coś z dużym zainteresowaniem i ekscytacją, mówiąc o tym dużo i często

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	Cały Londyn aż szumiał od pogłosek, że żona lorda Mountbattena, brytyjskiego wicekróla, romansuje z Nehru, a Gandhi sypia z kozą. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	W całym mieście szumi od plotek na temat planowanego „przewrotu” w Radzie Miejskiej. źródło: NKJP: Tomasz Wosk: Rewolta w starostwie, Sztafeta, 2003
	Być może polskie media poszły nawet dalej w chwalebnej misji odbudowywania obywatelskich postaw Polaków, gdyż w Warszawie aż szumi o kolejnych artykułach na temat nowych afer, czekających z publikacją do referendum. źródło: NKJP: Arkadiusz Gruchot: Bigos przed referendum, Nowiny Raciborskie, 2003-06-04
	Już drugi dzień TVN szumi, że poseł [...] uciekał przed policją i przekroczył prędkość o 45 km/h [...]. źródło: Internet: wykop.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szumiałem +(e)m szumiał	szumiałam +(e)m szumiała	szumiałom +(e)m szumiało	szumieliśmy +(e)śmy szumieli	szumiałyśmy +(e)śmy szumiały
2 os.	szumiałeś +(e)ś szumiał	szumiałaś +(e)ś szumiała	szumiałoś +(e)ś szumiało	szumieliście +(e)ście szumieli	szumiałyście +(e)ście szumiały
3 os.	szumiał	szumiała	szumiało	szumieli	szumiały

bezosobnik: szumiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę szumiał będę szumieć	będę szumiała będę szumieć	będę szumiało będę szumieć	będziemy szumieli będziemy szumieć	będziemy szumiały będziemy szumieć
2 os.	będziesz szumiał będziesz szumieć	będziesz szumiała będziesz szumieć	będziesz szumiało będziesz szumieć	będziecie szumieli będziecie szumieć	będziecie szumiały będziecie szumieć
3 os.	będzie szumiał będzie szumieć	będzie szumiała będzie szumieć	będzie szumiało będzie szumieć	będą szumieli będą szumieć	będą szumiały będą szumieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szummy
2 os.	szum	szumcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szumiałbym bym szumiał	szumiałabym bym szumiała	szumiałobym bym szumiało	szumielibyśmy byśmy szumieli	szumiałybyśmy byśmy szumiały
2 os.	szumiałbyś byś szumiał	szumiałabyś byś szumiała	szumiałobyś byś szumiało	szumielibyście byście szumieli	szumiałybyście byście szumiały
3 os.	szumiałby by szumiał	szumiałaby by szumiała	szumiałoby by szumiało	szumieliby by szumieli	szumiałyby by szumiały

bezosobnik: szumiano by

bezokolicznik: szumieć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

szumiąc

gerundium: szumienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szumiący

	+	szumieć	+	o CZYM
	+	szumieć	+	że ZDANIE

psł. *šuměti, *šum'ǫ / *šumějǫ 'wydawać dźwięk przypominający "szu!"; wywoływać lub wydawać szum, szmer, szelest'