szumieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. wyrażać niezadowolenie z czegoś lub protest przeciwko temu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] państwo na siłę oduczało ich koczownictwa i kazało mieszkać w blokach. Potem wysłało do fabryk. Po 1989 r. nastał wolny rynek, a Romowie dostali wysokie zasiłki, żeby nie szumieli. źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Biedny jak słowacki Cygan, Polityka, 2004-03-13
	Następnie zaś ta sama „wyedukowana” młodzież zasili swoimi dochodami zdychający ZUS i uciszy szumiącą rzeszę nowych emerytów pragnących kolejnych podwyżek z państwowej puli. źródło: NKJP: Internet
	Pod tym względem bardzo podobni są do swoich „bratanków” Węgrów, którzy przez całe wieki odmawiali prawa do własnego narodu Słowakom, wpajając im, że są zeslawizowanymi Węgrami, podczas gdy sami szumieli przeciw prawowitej władzy - Cesarzowi Austrii. źródło: Internet: forum.nto.pl
	Czy nikogo nie razi udział w światowym ruchu olimpijskim czy uczestnictwo w strukturach FIFA i gra na mundialu reprezentacji KRLD? [...] Idealiści szumieli przeciwko Chinom, krajowi będącemu ucieczkowym rajem dla nędzarzy z Północnej Korei. źródło: Internet: niepoprawni.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szumiałem +(e)m szumiał	szumiałam +(e)m szumiała	szumiałom +(e)m szumiało	szumieliśmy +(e)śmy szumieli	szumiałyśmy +(e)śmy szumiały
2 os.	szumiałeś +(e)ś szumiał	szumiałaś +(e)ś szumiała	szumiałoś +(e)ś szumiało	szumieliście +(e)ście szumieli	szumiałyście +(e)ście szumiały
3 os.	szumiał	szumiała	szumiało	szumieli	szumiały

bezosobnik: szumiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę szumiał będę szumieć	będę szumiała będę szumieć	będę szumiało będę szumieć	będziemy szumieli będziemy szumieć	będziemy szumiały będziemy szumieć
2 os.	będziesz szumiał będziesz szumieć	będziesz szumiała będziesz szumieć	będziesz szumiało będziesz szumieć	będziecie szumieli będziecie szumieć	będziecie szumiały będziecie szumieć
3 os.	będzie szumiał będzie szumieć	będzie szumiała będzie szumieć	będzie szumiało będzie szumieć	będą szumieli będą szumieć	będą szumiały będą szumieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szummy
2 os.	szum	szumcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szumiałbym bym szumiał	szumiałabym bym szumiała	szumiałobym bym szumiało	szumielibyśmy byśmy szumieli	szumiałybyśmy byśmy szumiały
2 os.	szumiałbyś byś szumiał	szumiałabyś byś szumiała	szumiałobyś byś szumiało	szumielibyście byście szumieli	szumiałybyście byście szumiały
3 os.	szumiałby by szumiał	szumiałaby by szumiała	szumiałoby by szumiało	szumieliby by szumieli	szumiałyby by szumiały

bezosobnik: szumiano by

bezokolicznik: szumieć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

szumiąc

gerundium: szumienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szumiący

+

szumieć

+

(przeciw/przeciwko CZEMU)

psł. *šuměti, *šum'ǫ / *šumějǫ 'wydawać dźwięk przypominający "szu!"; wywoływać lub wydawać szum, szmer, szelest'