wystukać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

uderzając palcami w klawiaturę określonego rodzaju urządzenia, spowodować pojawienie się w określonym miejscu jakiegoś rodzaju tekstu lub informacji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

pisanie

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

komputery/informatyka

	Na klawiaturze telefonu wystukał numer znajomego mechanika. źródło: NKJP: Marek Krajewski; Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
	Kamińska wystukała tekst na maszynie. źródło: NKJP: Paweł Pollak: Kanalia, 2006
	Do sekretariatu Janusza Leksztonia wchodzi się po wystukaniu kodu w szyfrowym zamku. źródło: NKJP: Mariusz Szczygieł; Beata Rogaczewska: Wybrzeże straciło swego największego kapitalistę, Gazeta Wyborcza, 1993-04-05
	Michał wystukał numer na klawiaturze telefonu. źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystukałem +(e)m wystukał	wystukałam +(e)m wystukała	wystukałom +(e)m wystukało	wystukaliśmy +(e)śmy wystukali	wystukałyśmy +(e)śmy wystukały
2 os.	wystukałeś +(e)ś wystukał	wystukałaś +(e)ś wystukała	wystukałoś +(e)ś wystukało	wystukaliście +(e)ście wystukali	wystukałyście +(e)ście wystukały
3 os.	wystukał	wystukała	wystukało	wystukali	wystukały

bezosobnik: wystukano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystukajmy
2 os.	wystukaj	wystukajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystukałbym bym wystukał	wystukałabym bym wystukała	wystukałobym bym wystukało	wystukalibyśmy byśmy wystukali	wystukałybyśmy byśmy wystukały
2 os.	wystukałbyś byś wystukał	wystukałabyś byś wystukała	wystukałobyś byś wystukało	wystukalibyście byście wystukali	wystukałybyście byście wystukały
3 os.	wystukałby by wystukał	wystukałaby by wystukała	wystukałoby by wystukało	wystukaliby by wystukali	wystukałyby by wystukały

bezosobnik: wystukano by

bezokolicznik: wystukać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystukawszy

gerundium: wystukanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wystukany

odpowiednik aspektowy: wystukiwać

+

wystukać

+

CO + (GDZIE)

Zob. stukać