samotny - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

taki, który żyje sam, bez rodziny, przyjaciół, bez kontaktu z innymi

Noty o użyciu

Używane często w znaczeniu ‘samotna osoba’.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

Połączenia

samotny człowiek, mężczyzna, staruszek, starzec; inwalida; kot, pies; samotna dziewczyna, emerytka, kobieta, osoba, sąsiadka, staruszka, wdowa; samotni ludzie
samotny jak palec
czuć się samotny

Cytaty

Opowiedziałem jej, jak bardzo się czułem samotny, zwłaszcza po eksodusie moich i tak nielicznych rówieśników, a potem najbliższej rodziny.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

Jej ulubiony kot zaginął! Właściwie to nawet nie zaginął, tylko zabrali go jej niegodziwi sąsiedzi, a dla niej, staruszki, samotnej emerytki, ten kotek stanowił cały świat.

źródło: NKJP: Pałacowe anegdoty, Dziennik Polski, 2003-05-17

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	samotny	samotny	samotny	samotne	samotna
D.	samotnego	samotnego	samotnego	samotnego	samotnej
C.	samotnemu	samotnemu	samotnemu	samotnemu	samotnej
B.	samotnego	samotnego	samotny	samotne	samotną
N.	samotnym	samotnym	samotnym	samotnym	samotną
Ms.	samotnym	samotnym	samotnym	samotnym	samotnej
W.	samotny	samotny	samotny	samotne	samotna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	samotni	samotni	samotne	samotne
D.	samotnych	samotnych	samotnych	samotnych
C.	samotnym	samotnym	samotnym	samotnym
B.	samotnych	samotnych	samotnych	samotne
N.	samotnymi	samotnymi	samotnymi	samotnymi
Ms.	samotnych	samotnych	samotnych	samotnych
W.	samotni	samotni	samotne	samotne

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	samotniejszy	samotniejszy	samotniejszy	samotniejsze	samotniejsza
D.	samotniejszego	samotniejszego	samotniejszego	samotniejszego	samotniejszej
C.	samotniejszemu	samotniejszemu	samotniejszemu	samotniejszemu	samotniejszej
B.	samotniejszego	samotniejszego	samotniejszy	samotniejsze	samotniejszą
N.	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszą
Ms.	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	samotniejsi	samotniejsi	samotniejsze	samotniejsze
D.	samotniejszych	samotniejszych	samotniejszych	samotniejszych
C.	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszym	samotniejszym
B.	samotniejszych	samotniejszych	samotniejszych	samotniejsze
N.	samotniejszymi	samotniejszymi	samotniejszymi	samotniejszymi
Ms.	samotniejszych	samotniejszych	samotniejszych	samotniejszych

Pochodzenie

Przymiotnik z przyrostkiem -ny od pol. przestarzałego rzeczownika samota ‘samotność; bezludzie, pustkowie’ < psł. *samota ‘odosobnienie, samotność’ (od: psł. *samъ z przyrostkiem *-ota)