-
1.b
edytor. pieczątka, często metalowa, przypominająca kształtem kostkę, mająca na jednej ze ścian lustrzane odbicie litery lub innego znaku drukarskiego, które w druku daje właściwy kształt litery czy znaku -
[czcionka]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu
wydawnictwa -
- ruchoma czcionka; czcionka drukarska
- maszyna (do pisania) z czcionkami
- odlewanie czcionek
-
Natomiast w Europie, niemal natychmiast po wynalezieniu ruchomych czcionek masowo drukowano książki, zarówno po łacinie, jak i w językach narodowych.
źródło: NKJP: Tomasz Goban-Klas: Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, 1999
Obok nich czynne były warsztaty kolei wiedeńskiej, warsztaty żeglugi parowej, kilka zakładów kotlarskich, kilka wytwórni platerów, narzędzi precyzyjnych i czcionek drukarskich.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
U drukarza można zamówić inskrypcje na wyrabianym na miejscu papierze czerpanym, lub kupić gotowe czcionki np. z ekslibrisem.
źródło: NKJP: Dariusz Barański; Jerzy Wójcik: Pocztówka z Berlina, Gazeta Wyborcza, 1994-08-05
Mockowi najlepiej się myślało przy regularnym rytmie uderzeń czcionek.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Każda linijka układana była jak za czasów Gutenberga z pojedynczych czcionek.
źródło: NKJP: Dzieci fermentu, Dziennik Polski, 2003-09-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czcionka
czcionki
D. czcionki
czcionek
C. czcionce
czcionkom
B. czcionkę
czcionki
N. czcionką
czcionkami
Ms. czcionce
czcionkach
W. czcionko
czcionki
-
Od: st.pol. czcion(y) , imiesłowu biernego st.pol. czasownika czyść 'czytać'