sprowokować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

skłonić kogoś do zachowań lub emocji, których zwykle nie przejawia lub się ich wstydzi

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Połączenia

sprowokować mężczyzn; awanturę, kłótnię
sprowokować strojem, zachowaniem
sprowokować do awantury, bójki, kłótni, walki, zaczepek

Cytaty

Zdaje się, że walnęła głową o parapet i że nie sama to zrobiła, lecz sprowokowała kogoś swoim zachowaniem, co, szczerze mówiąc, powinno jej się przytrafić już dawno temu, a zaoszczędziłoby nam wielu zmartwień i kłopotów.

źródło: NKJP: Katarzyna Pisarzewska: Koncert łgarzy, 2009

Bal maskowy, na którym Puszkin został sprowokowany do pojedynku, przypominał składkowe imprezy, organizowane przez instytucje dobroczynne, a „siarczysty” policzek był raczej głaskaniem.

źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Maskarada, Gazeta Wyborcza, 1997-07-01

Rozumiałem, że chce się choć trochę na mnie odegrać za tamtą porażkę. Wzruszyłem ramionami. Nie miałem zamiaru dać się sprowokować. Dlaczego miałbym się z nim szarpać o jakąś błahostkę?

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	sprowokuję	sprowokujemy
2 os.	sprowokujesz	sprowokujecie
3 os.	sprowokuje	sprowokują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprowokowałem +(e)m sprowokował	sprowokowałam +(e)m sprowokowała	sprowokowałom +(e)m sprowokowało	sprowokowaliśmy +(e)śmy sprowokowali	sprowokowałyśmy +(e)śmy sprowokowały
2 os.	sprowokowałeś +(e)ś sprowokował	sprowokowałaś +(e)ś sprowokowała	sprowokowałoś +(e)ś sprowokowało	sprowokowaliście +(e)ście sprowokowali	sprowokowałyście +(e)ście sprowokowały
3 os.	sprowokował	sprowokowała	sprowokowało	sprowokowali	sprowokowały

bezosobnik: sprowokowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sprowokujmy
2 os.	sprowokuj	sprowokujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprowokowałbym bym sprowokował	sprowokowałabym bym sprowokowała	sprowokowałobym bym sprowokowało	sprowokowalibyśmy byśmy sprowokowali	sprowokowałybyśmy byśmy sprowokowały
2 os.	sprowokowałbyś byś sprowokował	sprowokowałabyś byś sprowokowała	sprowokowałobyś byś sprowokowało	sprowokowalibyście byście sprowokowali	sprowokowałybyście byście sprowokowały
3 os.	sprowokowałby by sprowokował	sprowokowałaby by sprowokowała	sprowokowałoby by sprowokowało	sprowokowaliby by sprowokowali	sprowokowałyby by sprowokowały

bezosobnik: sprowokowano by

bezokolicznik: sprowokować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprowokowawszy

gerundium: sprowokowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	sprowokowanie	sprowokowania
D.	sprowokowania	sprowokowań
C.	sprowokowaniu	sprowokowaniom
B.	sprowokowanie	sprowokowania
N.	sprowokowaniem	sprowokowaniami
Ms.	sprowokowaniu	sprowokowaniach
W.	sprowokowanie	sprowokowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: sprowokowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	sprowokowany	sprowokowany	sprowokowany	sprowokowane	sprowokowana
D.	sprowokowanego	sprowokowanego	sprowokowanego	sprowokowanego	sprowokowanej
C.	sprowokowanemu	sprowokowanemu	sprowokowanemu	sprowokowanemu	sprowokowanej
B.	sprowokowanego	sprowokowanego	sprowokowany	sprowokowane	sprowokowaną
N.	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowaną
Ms.	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	sprowokowani	sprowokowani	sprowokowane	sprowokowane
D.	sprowokowanych	sprowokowanych	sprowokowanych	sprowokowanych
C.	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanym	sprowokowanym
B.	sprowokowanych	sprowokowanych	sprowokowanych	sprowokowane
N.	sprowokowanymi	sprowokowanymi	sprowokowanymi	sprowokowanymi
Ms.	sprowokowanych	sprowokowanych	sprowokowanych	sprowokowanych

odpowiednik aspektowy: prowokować

Składnia

	+	sprowokować	+	KOGO/CO + (CZYM) + (do CZEGO)
	+	sprowokować	+	(CZYM) + do CZEGO

Pochodzenie

Od: prowokować .
Por. prowokacja