kantować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

techn. robić kanty - krawędzie w jakimś materiale

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

czynności związane z budową

Deski kantowane można wykorzystać do stworzenia atrakcyjnego „obramowania” na brzegach tarasu lub wykończenia legarów schodowych.

źródło: Internet: fiberondecking.com

Poprzez odpowiednie zaginanie i kantowanie arkusza blachy płaskiej otrzymuje się przestrzenną i estetyczną konstrukcję pokryciową

źródło: Internet: rwiumbracorti.inforce.dk

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kantowałem +(e)m kantował	kantowałam +(e)m kantowała	kantowałom +(e)m kantowało	kantowaliśmy +(e)śmy kantowali	kantowałyśmy +(e)śmy kantowały
2 os.	kantowałeś +(e)ś kantował	kantowałaś +(e)ś kantowała	kantowałoś +(e)ś kantowało	kantowaliście +(e)ście kantowali	kantowałyście +(e)ście kantowały
3 os.	kantował	kantowała	kantowało	kantowali	kantowały

bezosobnik: kantowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kantował będę kantować	będę kantowała będę kantować	będę kantowało będę kantować	będziemy kantowali będziemy kantować	będziemy kantowały będziemy kantować
2 os.	będziesz kantował będziesz kantować	będziesz kantowała będziesz kantować	będziesz kantowało będziesz kantować	będziecie kantowali będziecie kantować	będziecie kantowały będziecie kantować
3 os.	będzie kantował będzie kantować	będzie kantowała będzie kantować	będzie kantowało będzie kantować	będą kantowali będą kantować	będą kantowały będą kantować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kantujmy
2 os.	kantuj	kantujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kantowałbym bym kantował	kantowałabym bym kantowała	kantowałobym bym kantowało	kantowalibyśmy byśmy kantowali	kantowałybyśmy byśmy kantowały
2 os.	kantowałbyś byś kantował	kantowałabyś byś kantowała	kantowałobyś byś kantowało	kantowalibyście byście kantowali	kantowałybyście byście kantowały
3 os.	kantowałby by kantował	kantowałaby by kantowała	kantowałoby by kantowało	kantowaliby by kantowali	kantowałyby by kantowały

bezosobnik: kantowano by

bezokolicznik: kantować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kantując

gerundium: kantowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kantujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kantowany

odpowiednik aspektowy: okantować

+

kantować

+

CO

Od: kant (krawędź)