-
3.
pot. zrobić to, na co się ma ochotę, mimo że jest to uznawane za niestosowne -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
hiperonimy: zachcieć się
-
- spodobało się komuś iść gdzieś, zostać kimś
- co, gdzie, ile, jak komuś się (żywnie) spodoba
-
Rozglądając się, gdzie mogę się zatrzymać, o mało nie rozjechałem staruszki, której spodobało się wyjść nagle spomiędzy stojących samochodów.
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002
I nikt nie zapała świętym oburzeniem, jeżeli spodoba mi się na przykład twierdzić, że Notre-Dame to kicz średniowieczny i że chimery są niczym w porównaniu z zielonymi końmi Picassa.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957
Nie trzeba mieć żadnego fachu, aby wyżyć. Kto chce, może naturalnie go mieć, bo każdy może robić, co mu się żywnie spodoba.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Fiasko, 1987
Za trzy przedstawienia zarobię co najmniej 1200 florenów,A jeśli nie, to i tak swoje już będę miał, a dzieło będę mógł wystawić, gdzie mi się spodoba.
źródło: NKJP: Marian Turski: Na sprośną nutę, Polityka, 2007-04-28
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 3 os. spodoba się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 3 os. spodobało się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 3 os. spodobałoby się
by się spodobało
bezokolicznik: spodobać się
-
Ø + spodobać się + KOMU + BEZOKOLICZNIK -
Zob. podobać się