-
2.
kształt czegoś rozchodzącego się promieniście z jednego miejsca i tworzącego półkole lub ułożonego półkoliście -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kształty i figury -
hiperonimy: kształt
-
- fantazyjny, półkolisty, promienisty, równy wachlarz
- kształt wachlarza
- ułożyć/układać coś w wachlarz
-
W charakterze dekoracji - trzy mosiężne puchary ustawione na stolikach wzdłuż środkowej osi sali, każdy nakryty pomarańczową szmatką i z góry zwieńczony wachlarzem z serwetki zatkniętym w koniakówce.
źródło: NKJP: Piotr Bikont: Jadłem w, Gazeta Wyborcza, 1993-04-16
Wytrząsnął fotografie, rozsypał wachlarzem na stole.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Próbowałem ułożyć karty w wachlarz. Nie mogłem się skupić, nie byłem w stanie policzyć figur, ręce odmówiły posłuszeństwa.
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
Z granitowych jasnych chodników (krawężniki z ciemnego bazaltu) i bruków układanych w wachlarze przetrwały tylko te wewnątrz muru.
źródło: NKJP: Kamila Sypniewska: Upadek muru legnickiego, Gazeta Wyborcza, 1996-06-25
Wszyscy biegli w kierunku wachlarza łuny, który ogarnął już pół nieba i łopotał sczerniałą żółcią.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wachlarz
wachlarze
D. wachlarza
wachlarzy
C. wachlarzowi
wachlarzom
B. wachlarz
wachlarze
N. wachlarzem
wachlarzami
Ms. wachlarzu
wachlarzach
W. wachlarzu
wachlarze
-
Od: wachlować (z niem. fächeln); por. także dawne wachel 'narzędzie z piór do rozdmuchiwania ognia', niem. (wczesne) fechel 'wachlarz'