dźgać

[...] jako dziecko w czasie mszy przyglądał się namalowanej na ścianie kościoła scenie bitwy pod Komarowem, gdzie ułani dźgają bagnetami bolszewików.

źródło: NKJP: Anna Bikont: Nasza gmina patriotyczna, Gazeta Wyborcza, 1996-08-24

Donosicielom i kolaborantom (rzeczywistym lub wyimaginowanym) przestrzeliwali kolana, jak nie pomogło - wieszali na haku, obcinali uszy, dźgali nożem sto razy.

źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: London – Derry, Polityka, 2002-02-02

Podnosi się, gotów stawić czoła smokowi, ale zamiast włóczni ma tylko tępy turystyczny widelec. Dźga na oślep, nie trafia, ledwo jedna z kończyn smoka, draśnięta, sączy czarną krew.

źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009

[...] mecenas, który trzymał Stokrotkę, wkurzony kolejnym jej kopnięciem wziął widły i zaczął ją dźgać.

źródło: NKJP: Wojciech Wanat: Rok w Monarze, 2006

Najpierw postawiono mu zarzut ciężkiego uszkodzenia ciała, ale prokuratura zmieniła go na usiłowanie zabójstwa, twierdząc, że osoba dźgająca nożem w brzuch innego człowieka musi liczyć się z możliwością pozbawienia go życia.

źródło: NKJP: (woko): Nożownik pod Barbakanem, Gazeta Krakowska, 2002-01-12