spowodować - Wielki słownik języka polskiego PAN

zadziałać tak, że coś zaczęło istnieć lub się dziać

ATEMATYCZNY

brak czegoś, ogień; człowiek, kierowca spowodował; wojna spowodowała; dziecko spowodowało
spowodować brak czegoś, katastrofę, spadek czegoś, śmierć, utratę czegoś, wybuch, wypadek, zmiany
spowodować obniżenie, opóźnienie, niedotlenienie, powstanie czegoś, uszkodzenie, zmniejszenie, zwiększenie, zagrożenie

	Pracodawcy uważają, że wprowadzenie tego pomysłu w życie znacznie podniesie koszty pracy i spowoduje wzrost bezrobocia. źródło: NKJP: Zamknąć w niedzielę?, Polityka, 2001-07-14
	Skoro odbiera się prawo jazdy kierowcy, który spowodował wypadek, dlaczego nie zastosować tej samej zasady wobec polityka, który fałszywymi oskarżeniami niszczy przeciwnika. źródło: NKJP: Jolanta Koral: W gazetach wiele wzajemnych oskarżeń o podkradanie sobie haseł i pomysłów wyborczych [...], Gazeta Wyborcza, 1997-07-07
	Burza spowodowała uszkodzenia i brak w dostawie prądu. źródło: NKJP: Kamilla Szablewska: Deszczówka to czy ścieki?, Tygodnik Tucholski, 2003
	Najmniejsza iskra może spowodować wybuch ognia. źródło: NKJP: Janusz Strzelczyk: Lasy pod nadzorem, Dziennik Zachodni, 2006-06-28
	Tylko ciemność nocna i oślepienie latarką spowodowało, że zapalniczka wydała mi się prawdziwym pistoletem. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spowodowałem +(e)m spowodował	spowodowałam +(e)m spowodowała	spowodowałom +(e)m spowodowało	spowodowaliśmy +(e)śmy spowodowali	spowodowałyśmy +(e)śmy spowodowały
2 os.	spowodowałeś +(e)ś spowodował	spowodowałaś +(e)ś spowodowała	spowodowałoś +(e)ś spowodowało	spowodowaliście +(e)ście spowodowali	spowodowałyście +(e)ście spowodowały
3 os.	spowodował	spowodowała	spowodowało	spowodowali	spowodowały

bezosobnik: spowodowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spowodujmy
2 os.	spowoduj	spowodujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spowodowałbym bym spowodował	spowodowałabym bym spowodowała	spowodowałobym bym spowodowało	spowodowalibyśmy byśmy spowodowali	spowodowałybyśmy byśmy spowodowały
2 os.	spowodowałbyś byś spowodował	spowodowałabyś byś spowodowała	spowodowałobyś byś spowodowało	spowodowalibyście byście spowodowali	spowodowałybyście byście spowodowały
3 os.	spowodowałby by spowodował	spowodowałaby by spowodowała	spowodowałoby by spowodowało	spowodowaliby by spowodowali	spowodowałyby by spowodowały

bezosobnik: spowodowano by

bezokolicznik: spowodować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spowodowawszy

gerundium: spowodowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: spowodowany

odpowiednik aspektowy: powodować

	+	spowodować	+	CO
	+	spowodować	+	że ZDANIE

Zob. powód (przyczyna)