konterfekt
-
książk. czyjś wizerunek przedstawiony w formie portretu lub w utworze filmowym, literackim, teatralnym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
Sporą grupę stanowią konterfekty malarzy w pracowni, przed sztalugami, z pędzlem w jednej ręce, a paletą w drugiej.
źródło: NKJP: Artystów portret własny, Gazeta Wyborcza, 1998-03-27
Stanisławski, twórca nowoczesnego aktorstwa, kazał swoim moskiewskim adeptom traktować Otella jak osobę rzeczywistą, badać, jaki Otello jest, a nie jak zbudowany został jego konterfekt w dramacie.
źródło: NKJP: Jerzy Adamski: Świat jako niespełnienie albo Samobójstwo Don Juana, 2000
Rzekłbym raczej, że jeżeli z niebios John Snow popatrzy czasem na swój konterfekt nad knajpą, to zżyma się ze złości i pewnie żałuje, że cholera nie zabrała autorów tego reklamowego pomysłu.
źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
Robiło się fotografie w domu i na ulicy albo u mistrza fotografii, a nawet zamawiało konterfekt.
źródło: NKJP: Michał Palica: Elegancka rybniczanka, modny rybniczanin, Tygodnik Rybnicki, 2008-03-18
Pamiętam z dzieciństwa tajemnicze sepiowe konterfekty.
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Marsz Polonia, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konterfekt
konterfekty
D. konterfektu
konterfektów
C. konterfektowi
konterfektom
B. konterfekt
konterfekty
N. konterfektem
konterfektami
Ms. konterfekcie
konterfektach
W. konterfekcie
konterfekty
-
+ konterfekt + (KOGO)+ konterfekt + (CZYJ) -
fr. contrefait 'podrobiony, sfałszowany, zeszpecony'
niem. dial. Konterfet
z łac. śred. contrafactus 'naśladowany, podrabiany'
Wcześniejsze konterfet (SPXVI).