ktoś buchnął w mankiet kogoś

Ciocia Petronella podała mi rękę, co było odejściem od tutejszego obyczaju. Już chciałem buchnąć ją w mankiet po polsku, ale powstrzymałem się na czas.

źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

Ten gość budził w nas ogromny respekt. Na ulicy kłanialiśmy się mu w pas, jego żonę - Polę - obowiązkowo trzeba było buchnąć w mankiet.

źródło: NKJP: Daniel Weimer: Zmartwychwstanie snajpera, Dziennik Polski, 2006-05-13

Powinien otworzyć mamie drzwi wejściowe, szarmancko ukłonić się pani logopedzie (-dce?), buchnąć ją w mankiet, podsunąć obu paniom krzesło, po czym usiąść i dyskretnie przysłuchiwać się rozmowie, a w chwilach, kiedy w rozmowę wkradało się znużenie - powinien zabawiać błyskotliwym dowcipem.

źródło: NKJP: Internet

Malutki pan o odstających uszach mruga oczami, nie rozumiejąc o co chodzi. Jeszcze przed chwilą na powitanie buchnął mnie w mankiet, dziękując za tekst w „Gazecie Wyborczej” sprzed 10 miesięcy.

źródło: NKJP: Piotr Lipiński: Wiernikowska: Drugi dzień wolności, Gazeta Wyborcza, 1993-10-20

Wystarczy głośno westchnąć: „Jest pani cudowna, madam!”. Gdy zapłaci, na odchodnym buchnąć w rękę. Może znów coś zamówi?

źródło: NKJP: Macho, Dziennik Polski, 2000-09-09

Przyszłą teściową buch w mankiet i wiechcia wciskam, a przyszłemu teściowi nawijam, że chcę prosić o rękę córki!

źródło: Internet: forum.gazeta.pl