przegapić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. nie skupić się na czymś we właściwym momencie i nie zauważyć czegoś lub nie wykorzystać jakiejś okazji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

przeoczyć
przespać

cenzor przegapił coś
przegapić ostatni autobus, przystanek, stację, zjazd z trasy; jakiś fakt, godzinę, koncert, moment, serial, termin, wątek; możliwość, okazję, szansę; nie przegapić niczego
łatwo przegapić
bać się przegapić
nie sposób przegapić

	Szła, ostrożnie stawiając nogi. Nagle tuż przy uchu usłyszała zmęczone sapnięcie [...]. Odwróciła się gwałtownie. - Tata!? - Przegapiłem cię na peronie i już myślałem, że mi uciekniesz, ale na szczęście nie szłaś zbyt szybko. źródło: KWSJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	Herbatki trzeba sobie uszykować i radio włączyć. Co też tam słychać na tym szerokim świecie?... No tak, już po dzienniku, przegapiłam, a szkoda, bo tyle ciekawych rzeczy jest teraz na świecie. źródło: KWSJP: Elżbieta Niedźwiadek: Słuchajcie, państwo, sygnałów dnia, 1985
	Jest to [...] ostatni koncert w tym roku. Warto zatem nie przegapić okazji posłuchania dobrej muzyki w profesjonalnym wykonaniu. źródło: KWSJP: gram: Muzyka Schumanna, Tygodnik Podhalański, 1999
	Cały czas odwracał się do mnie [...]. Patrzyłam z narastającym przerażeniem, jak coraz mniej interesuje się drogą, ale odezwałam się dopiero, gdy przegapiliśmy mój dom. źródło: KWSJP: Milena Rachid Chehab: Nie strzelać do kierowcy, Ozon, 2005, nr 2
	Trzeba bardzo uważać, żeby [...] nie pomylić przelotnej sympatii z miłością, ale też należy pamiętać, by ze strachu przed pomyłką nie przegapić czegoś, co jest bardzo ważne, czyli prawdziwego uczucia. źródło: KWSJP: Wojciech Wanat: Rok w Monarze, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegapiłem +(e)m przegapił	przegapiłam +(e)m przegapiła	przegapiłom +(e)m przegapiło	przegapiliśmy +(e)śmy przegapili	przegapiłyśmy +(e)śmy przegapiły
2 os.	przegapiłeś +(e)ś przegapił	przegapiłaś +(e)ś przegapiła	przegapiłoś +(e)ś przegapiło	przegapiliście +(e)ście przegapili	przegapiłyście +(e)ście przegapiły
3 os.	przegapił	przegapiła	przegapiło	przegapili	przegapiły

bezosobnik: przegapiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegapmy
2 os.	przegap	przegapcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegapiłbym bym przegapił	przegapiłabym bym przegapiła	przegapiłobym bym przegapiło	przegapilibyśmy byśmy przegapili	przegapiłybyśmy byśmy przegapiły
2 os.	przegapiłbyś byś przegapił	przegapiłabyś byś przegapiła	przegapiłobyś byś przegapiło	przegapilibyście byście przegapili	przegapiłybyście byście przegapiły
3 os.	przegapiłby by przegapił	przegapiłaby by przegapiła	przegapiłoby by przegapiło	przegapiliby by przegapili	przegapiłyby by przegapiły

bezosobnik: przegapiono by

bezokolicznik: przegapić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegapiwszy

gerundium: przegapienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przegapiony

odpowiednik aspektowy: przegapiać

Rz_osobowy

+

przegapić

+

KOGO/CO

Zob. gapić się