babsztyl
-
pogard. kobieta, w stosunku do której mówiący odczuwa silne i negatywne emocje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
- gruby, ogromny, otyły; głupi, straszny, wredny babsztyl
-
Attaché handlowy, pan Gęsiński, mieszkał na przykład u takiego paskudnego babsztyla, który zakręcał mu ciepłą wodę w czasie „zbyt długich” kąpieli i kazał płacić podatek od zużycia schodów. Babsztyl siedział w salonie i nasłuchiwał, ile razy Gęsiński albo jego goście chodzą po schodach, i doliczał to do rachunku.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Lala, 2008
Pamiętała młodą, elegancką kobietę, a miała przed sobą otyłą babę o rozlanych rysach i ziemistej cerze. Babsztyl wyminął ją i przechylając się przez balustradę, zawołał: - Zocha, podaj w salonie kawę.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy, 1993
Ten babsztyl nie zna umiaru, ale koniec z tym! Ten, kto ze mną zadrze, skończy nędznie! Nie poddam się bez walki!
źródło: NKJP: Karolina Macios: Pieskie życie mojego kota, 2009
Jakaś państwowa komisja powinna się przelecieć po tych sklepach i karnie wysłać na bezrobocie co najmniej połowę tych strasznych babsztyli.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. babsztyl
babsztyle
D. babsztyla
babsztyli
babsztylów
C. babsztylowi
babsztylom
B. babsztyla
babsztyle
N. babsztylem
babsztylami
Ms. babsztylu
babsztylach
W. babsztylu
babsztyle
-
Zob. baba