-
1.
ogół cech, które sprawiają, że ktoś lub coś reprezentuje określony typ -
W tym znaczeniu używane zwykle w D. lp z obowiązkowym przymiotnikiem albo rzeczownikiem odnoszonym do osoby.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka -
synonimy: autorament
-
- człowiek, facet, osoba; osobnik; artysta, gwiazda, wykonawca; polityk; zawodnik; grupa, zespół; ludzie pokroju kogoś/jakiegoś
- ludzie odmiennego, rozmaitego pokroju
-
A ani Rosji, ani Stanom nie podoba się tutejsza partyzantka i faceci pokroju Sabaha.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
Z łatwością mógłbym wyobrazić sobie, że podstawiła nogę swojej pani, gdyż po osobie tego pokroju można się spodziewać wszystkiego najgorszego, nie umiałem sobie jednak wyobrazić powodu, dla którego miałaby coś podobnego uczynić.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pokrój
pokroje
D. pokroju
pokrojów
C. pokrojowi
pokrojom
B. pokrój
pokroje
N. pokrojem
pokrojami
Ms. pokroju
pokrojach
W. pokroju
pokroje
-
+ pokrój + KOGO+ pokrój + JAKI -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pokroić; zob. kroić