-
1.
książk. stwierdzenie często powtarzane i niemające istotnej treści -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- powtarzanie komunałów
-
Wszędzie i przez wszystkich powtarzany komunał mówi: podróże kształcą.
źródło: NKJP: Stanisław Szulist: Ja, wieśniak, Gazeta Wyborcza, 1999-02-12
W licznych i długich mowach Fidela nie ma nic o przyszłości, poza komunałem, że Kuba przetrwa i zwycięży.
źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Wyspa jak wulkan gorąca, Polityka, 2006-09-16
Dla mnie chrześcijanie powinni być ludźmi, którzy, spotykając drugiego człowieka, widzą w nim Pana Boga. Można powiedzieć, że jest to kościelny komunał, ale wielu się zdziwi, gdy powiem, że próbuję tak żyć [...].
źródło: NKJP: Edmund Jaworski: Felietony, Gazeta Poznańska, 2004-02-27
Słuchali go i potakiwali tylko na początku, dopóki nie zaczął wygłaszać komunałów. Ludzie są skłonni rozumieć i akceptować raczej szczerą niepewność niż sztuczną pewność.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. komunał
komunały
D. komunału
komunałów
C. komunałowi
komunałom
B. komunał
komunały
N. komunałem
komunałami
Ms. komunale
komunałach
W. komunale
komunały
-
fr. fr. morale commune, morale du commune
Literacki (sztuczny) przekład skrótowy fr. morale commune, z -ał na wzór morał . Później nadużywane przez krytyków literackich w znaczeniu 'banał' (Bańk.).