surowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wymagający dalszej przeróbki lub obróbki

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

materiały i narzędzia pracy

surowy jedwab, len, olej napędowy, tynk; surowa bawełna, benzyna, deska, ropa, stal, wełna; surowe drewno, płótno, włókno; surowe bloczki betonowe; skóry (jagnięce, owcze...)

	W sklepach jest bardzo dużo [...] łóżek [...] o jasnych, ramach z surowego drewna. Z tym właśnie bywa czasem kłopot, gdyż często nie pasują one do wnętrz np. w starym stylu. źródło: NKJP: Łóżko jak wygodny fotel, Dziennik Polski, 2002-07-17
	Miał na sobie długi, ciemnoszary płaszcz z aksamitnymi wyłogami […], popielaty japoński szal z surowego jedwabiu […], pod tym grafitowy garnitur […] i srebrzysty krawat spięty szpilką z perłą. źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
	[...] w świat twórczości Havlika wprowadził zebranych [...] sam autor prac. Warto zaznaczyć, że technika malarska artysty jest bardzo ciekawa. Na surową deskę szpachlą nanosi on podkładową warstwę jasnej farby. Po wyschnięciu jest ona zdzierana a następnie cienkimi barwami lazurowymi cały obraz jest tonowany. Teraz następuje uzupełnianie detali i na koniec cały obraz pokryty jest lakierem. źródło: NKJP: E.Wa: Malowanie do kwadratu, Nowiny Raciborskie, 2004-05-18
	Minąłem kilka żelaznych łóżek, zasłanych nieco mniej starannie niż w prawdziwych koszarach, lecz i tak uderzająco porządnych na tle ścian z surowych bloczków betonowych. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

psł. *surovъ / *syrovъ 'surowy, nie obrobiony, świeży, mokry'

Z przyrostkiem *-ovъ od psł. *surъ / *syrъ surowy, nie obrobiony, niedojrzały, świeży, mokry'.