przydarzyć się

  • zdarzyć się komuś w sposób nieoczekiwany
  • ATEMATYCZNY

    • wypadek, jakaś historia, jakaś przygoda, jakaś wpadka przydarzyła się; nieszczęście przydarzyło się; nic złego nie przydarzyło się komuś
    • przydarzyć się jakiejś pani, jakiemuś panu, mi, nam
  • Ostatnio niemiła przygoda przydarzyła się grzybiarzowi, który potknął się na skałkach w okolicy Przełęczy Okraj, upadł i zwichnął sobie nogę.

    źródło: NKJP: (CG): Gdzie na grzyby, Gazeta Wrocławska, 2005-07-28

    Kiedyś przydarzyła mi się taka zabawna historia, kręciliśmy scenę kłótni pod sklepem. Kłóciłam się z Zenkiem, a potem, zgodnie ze scenariuszem, miałam wsiąść do samochodu i odjechać z piskiem opon. Pokłóciłam się, wsiadłam do samochodu i ruszyłam... do tyłu.

    źródło: NKJP: Agata Bochenek: Już nie piekę aniołów, Wieści Podwarszawskie, 2004-12-26

    Kiedy ktoś za bardzo chce wszystkich szokować, szybko staje się własną karykaturą. To przydarzyło się Madonnie czy Michaelowi Jacksonowi.

    źródło: NKJP: Mirosław Maciorowski: Koszykówka i obyczaje, Gazeta Wyborcza, 1997-05-08

    I był bal, na który zostałam zaproszona, ale przydarzyło się, że dostałam strasznej biegunki, bo się objadłam mandarynek na pusty żołądek, pogoniło mnie że nie wiem.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska, Anders, 2008

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przydarzę się
    przydarzymy się
    2 os. przydarzysz się
    przydarzycie się
    3 os. przydarzy się
    przydarzą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przydarzyłem się
    +(e)m się przydarzył
    przydarzyłam się
    +(e)m się przydarzyła
    przydarzyłom się
    +(e)m się przydarzyło
    przydarzyliśmy się
    +(e)śmy się przydarzyli
    przydarzyłyśmy się
    +(e)śmy się przydarzyły
    2 os. przydarzyłeś się
    +(e)ś się przydarzył
    przydarzyłaś się
    +(e)ś się przydarzyła
    przydarzyłoś się
    +(e)ś się przydarzyło
    przydarzyliście się
    +(e)ście się przydarzyli
    przydarzyłyście się
    +(e)ście się przydarzyły
    3 os. przydarzył się
    przydarzyła się
    przydarzyło się
    przydarzyli się
    przydarzyły się

    bezosobnik: przydarzono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przydarzmy się
    2 os. przydarz się
    przydarzcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przydarzyłbym się
    bym się przydarzył
    przydarzyłabym się
    bym się przydarzyła
    przydarzyłobym się
    bym się przydarzyło
    przydarzylibyśmy się
    byśmy się przydarzyli
    przydarzyłybyśmy się
    byśmy się przydarzyły
    2 os. przydarzyłbyś się
    byś się przydarzył
    przydarzyłabyś się
    byś się przydarzyła
    przydarzyłobyś się
    byś się przydarzyło
    przydarzylibyście się
    byście się przydarzyli
    przydarzyłybyście się
    byście się przydarzyły
    3 os. przydarzyłby się
    by się przydarzył
    przydarzyłaby się
    by się przydarzyła
    przydarzyłoby się
    by się przydarzyło
    przydarzyliby się
    by się przydarzyli
    przydarzyłyby się
    by się przydarzyły

    bezosobnik: przydarzono by się

    bezokolicznik: przydarzyć się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: przydarzywszy się

    gerundium: przydarzenie się

    odpowiednik aspektowy: przydarzać się

  • Rznieżywotny + przydarzyć się +
    KOMU
    Ø + przydarzyć się +
    (KOMU) + że ZDANIE
  • Zob. darzyć

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVIII w., Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 30.06.2014