spłynąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spłynąłem +(e)m spłynął	spłynęłam +(e)m spłynęła	spłynęłom +(e)m spłynęło	spłynęliśmy +(e)śmy spłynęli	spłynęłyśmy +(e)śmy spłynęły
2 os.	spłynąłeś +(e)ś spłynął	spłynęłaś +(e)ś spłynęła	spłynęłoś +(e)ś spłynęło	spłynęliście +(e)ście spłynęli	spłynęłyście +(e)ście spłynęły
3 os.	spłynął	spłynęła	spłynęło	spłynęli	spłynęły

bezosobnik: spłynięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spłyńmy
2 os.	spłyń	spłyńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spłynąłbym bym spłynął	spłynęłabym bym spłynęła	spłynęłobym bym spłynęło	spłynęlibyśmy byśmy spłynęli	spłynęłybyśmy byśmy spłynęły
2 os.	spłynąłbyś byś spłynął	spłynęłabyś byś spłynęła	spłynęłobyś byś spłynęło	spłynęlibyście byście spłynęli	spłynęłybyście byście spłynęły
3 os.	spłynąłby by spłynął	spłynęłaby by spłynęła	spłynęłoby by spłynęło	spłynęliby by spłynęli	spłynęłyby by spłynęły

bezosobnik: spłynięto by

bezokolicznik: spłynąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spłynąwszy

gerundium: spłynięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: spływać

Rz_nieosobowy

+

spłynąć

+

(SKĄD) + DOKĄD

Zob. płynąć