dopuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pozwolić komuś wejść dokądś lub zbliżyć się do kogoś lub czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

przypuścić

	Tyś tutejsza, dogadasz się... Może cię do niej dopuszczą... źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Tylko na jednym takim spotkaniu dopuszczono mnie do mikrofonu i pozwolono wyjaśnić, jaka jest sytuacja prawna w spółdzielni. źródło: NKJP: R.Nadaj: Płońsk: Nowy rada, nowy zarząd, stare kłopoty,Tygodnik Ciechanowski, 2006-06-08
	Jestem wdzięczny za zaszczyt dopuszczenia mnie przed wasze miłościwe oblicza. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Pamiętał, że jego głęboko wierząca babcia, leżąc w szpitalu, nie chciała dopuścić do łóżka księdza, nie chciała czarnej wdowy śmierci, wobec której jej wiara w życie pozagrobowe okazała się za słaba. źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Rzeka podziemna, 2005
	Armia miała przeszkadzać dalszemu wciskaniu się nieprzyjaciela w ten obszar oraz osłaniać linię kolejową Modlin - Mława i nie dopuścić Rosjan na Pomorze. źródło: NKJP: Jerzy Przybylski,Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopuściłem +(e)m dopuścił	dopuściłam +(e)m dopuściła	dopuściłom +(e)m dopuściło	dopuściliśmy +(e)śmy dopuścili	dopuściłyśmy +(e)śmy dopuściły
2 os.	dopuściłeś +(e)ś dopuścił	dopuściłaś +(e)ś dopuściła	dopuściłoś +(e)ś dopuściło	dopuściliście +(e)ście dopuścili	dopuściłyście +(e)ście dopuściły
3 os.	dopuścił	dopuściła	dopuściło	dopuścili	dopuściły

bezosobnik: dopuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopuśćmy
2 os.	dopuść	dopuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopuściłbym bym dopuścił	dopuściłabym bym dopuściła	dopuściłobym bym dopuściło	dopuścilibyśmy byśmy dopuścili	dopuściłybyśmy byśmy dopuściły
2 os.	dopuściłbyś byś dopuścił	dopuściłabyś byś dopuściła	dopuściłobyś byś dopuściło	dopuścilibyście byście dopuścili	dopuściłybyście byście dopuściły
3 os.	dopuściłby by dopuścił	dopuściłaby by dopuściła	dopuściłoby by dopuściło	dopuściliby by dopuścili	dopuściłyby by dopuściły

bezosobnik: dopuszczono by

bezokolicznik: dopuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopuściwszy

gerundium: dopuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dopuszczony

odpowiednik aspektowy: dopuszczać

Rz_osobowy

+

dopuścić

+

KOGO + DOKĄD

Zob. puścić