-
6.
książk. traktować coś jako rzeczywiście istniejące lub prawdziwe -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
- dopuścić jakiś fakt, jakąś myśl, tezę
- dopuścić coś do głowy, do serca, do świadomości; do siebie
-
[...] żaden polityk w żadnym kraju nie chce dopuścić do świadomości , że w systemie bankowym występują sytuacje kryzysowe,
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 15.09.1994
Nie potrafię czuć, dopuścić do siebie tych emocji, które we mnie budzisz.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Apokalipso, 2004
Kosma stara się myśleć rzeczowo, konstruktywnie, ani razu nie dopuścił do siebie defetystycznego przypuszczenia: może opuściło go szczęście?
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
Wobec braku źródeł pisemnych wydaje się, że można dopuścić tezę , iż zajęcie przedborskiego kościoła św. Aleksego na szpital polowy Wehrmachtu było bardziej dziełem przypadku, ale i zarazem wojennej konieczności, niż kolejną dozą wyrafinowanego okrucieństwa.
źródło: NKJP: Wojciech Zawadzki, Przedborski wrzesień '39, Gazeta Radomszczańska
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dopuszczę
dopuścimy
2 os. dopuścisz
dopuścicie
3 os. dopuści
dopuszczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dopuściłem
+(e)m dopuścił
dopuściłam
+(e)m dopuściła
dopuściłom
+(e)m dopuściło
dopuściliśmy
+(e)śmy dopuścili
dopuściłyśmy
+(e)śmy dopuściły
2 os. dopuściłeś
+(e)ś dopuścił
dopuściłaś
+(e)ś dopuściła
dopuściłoś
+(e)ś dopuściło
dopuściliście
+(e)ście dopuścili
dopuściłyście
+(e)ście dopuściły
3 os. dopuścił
dopuściła
dopuściło
dopuścili
dopuściły
bezosobnik: dopuszczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dopuśćmy
2 os. dopuść
dopuśćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dopuściłbym
bym dopuścił
dopuściłabym
bym dopuściła
dopuściłobym
bym dopuściło
dopuścilibyśmy
byśmy dopuścili
dopuściłybyśmy
byśmy dopuściły
2 os. dopuściłbyś
byś dopuścił
dopuściłabyś
byś dopuściła
dopuściłobyś
byś dopuściło
dopuścilibyście
byście dopuścili
dopuściłybyście
byście dopuściły
3 os. dopuściłby
by dopuścił
dopuściłaby
by dopuściła
dopuściłoby
by dopuściło
dopuściliby
by dopuścili
dopuściłyby
by dopuściły
bezosobnik: dopuszczono by
bezokolicznik: dopuścić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopuściwszy
gerundium: dopuszczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dopuszczenie
dopuszczenia
D. dopuszczenia
dopuszczeń
C. dopuszczeniu
dopuszczeniom
B. dopuszczenie
dopuszczenia
N. dopuszczeniem
dopuszczeniami
Ms. dopuszczeniu
dopuszczeniach
W. dopuszczenie
dopuszczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: dopuszczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dopuszczony
dopuszczony
dopuszczony
dopuszczone
dopuszczona
D. dopuszczonego
dopuszczonego
dopuszczonego
dopuszczonego
dopuszczonej
C. dopuszczonemu
dopuszczonemu
dopuszczonemu
dopuszczonemu
dopuszczonej
B. dopuszczonego
dopuszczonego
dopuszczony
dopuszczone
dopuszczoną
N. dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczoną
Ms. dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dopuszczeni
dopuszczeni
dopuszczone
dopuszczone
D. dopuszczonych
dopuszczonych
dopuszczonych
dopuszczonych
C. dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonym
dopuszczonym
B. dopuszczonych
dopuszczonych
dopuszczonych
dopuszczone
N. dopuszczonymi
dopuszczonymi
dopuszczonymi
dopuszczonymi
Ms. dopuszczonych
dopuszczonych
dopuszczonych
dopuszczonych
odpowiednik aspektowy: dopuszczać
-
Rzosobowy + dopuścić + CO + (do CZEGO) -
Zob. puścić