dopuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pozwolić, by ktoś mógł poznać określonego rodzaju informacje, nazwane następującym rzeczownikiem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

przypuścić

dopuścić kogoś do sekretu, do tajemnicy (państwowej); do informacji, do materiałów, do spraw (poufnych, tajnych)

	Robił wrażenie, że był otwarty na różne dziwności tego świata, więc postanowiłem zaryzykować i dopuścić go do tajemnic egipskich... źródło: NKJP: Andrzej Wójckiewicz: Przebudzenie Cheopsa, czyli Jak uratować ludzi i Ziemię, 2005
	Ona nie była dopuszczona do sekretów uczestniczek obozu, były od niej starsze i traktowały ją z góry. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: Zdrada, 1991
	Wprawdzie pozostawia się nam w projekcie szkolenie aplikantów, ale przecież aplikant po półrocznym stażu wykonuje normalne obowiązki adwokata i jest dopuszczony do tajemnicy zawodowej. źródło: NKJP: K.Kowalski: Na bezdrożach prawa: Czy krawcowa może urodzić syna adwokata?, Tygodnik Ciechanowski, 2003-03-16
	Była sekretarką, sprawdzoną przez SD i dopuszczoną do spraw tajnych. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Wobec tego powstaje pytanie, czy tę kwestię mają regulować przepisy resortowe, czy też poszczególni ministrowie i szefowie urzędów centralnych będą decydować, kogo dopuścić do tajemnicy państwowej, a kogo nie. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 78. posiedzenia Senatu RP w dniu 4 lipca 1996 r.

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopuściłem +(e)m dopuścił	dopuściłam +(e)m dopuściła	dopuściłom +(e)m dopuściło	dopuściliśmy +(e)śmy dopuścili	dopuściłyśmy +(e)śmy dopuściły
2 os.	dopuściłeś +(e)ś dopuścił	dopuściłaś +(e)ś dopuściła	dopuściłoś +(e)ś dopuściło	dopuściliście +(e)ście dopuścili	dopuściłyście +(e)ście dopuściły
3 os.	dopuścił	dopuściła	dopuściło	dopuścili	dopuściły

bezosobnik: dopuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopuśćmy
2 os.	dopuść	dopuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopuściłbym bym dopuścił	dopuściłabym bym dopuściła	dopuściłobym bym dopuściło	dopuścilibyśmy byśmy dopuścili	dopuściłybyśmy byśmy dopuściły
2 os.	dopuściłbyś byś dopuścił	dopuściłabyś byś dopuściła	dopuściłobyś byś dopuściło	dopuścilibyście byście dopuścili	dopuściłybyście byście dopuściły
3 os.	dopuściłby by dopuścił	dopuściłaby by dopuściła	dopuściłoby by dopuściło	dopuściliby by dopuścili	dopuściłyby by dopuściły

bezosobnik: dopuszczono by

bezokolicznik: dopuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopuściwszy

gerundium: dopuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dopuszczony

odpowiednik aspektowy: dopuszczać

Inne uwagi

Zwykle imb

Rz_osobowy

+

dopuścić

+

KOGO + do CZEGO

Zob. puścić