czapka
-
nakrycie głowy o różnym fasonie i funkcji, zazwyczaj przylegające do głowy
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
ozdoby i dodatki -
hiperonimy: ubiór
-
- dziecięca; akademicka, baseballowa, bejsbolowa, błazeńska, bosmańska, frygijska, garnizonowa, generalska, gimnazjalna, golfowa, góralska, górnicza, harcerska, kapitańska, karnawałowa, kolejarska, krakowska, konduktorska, kucharska, marynarska, mikołajowa, milicyjna, mundurowa, narciarska, obozowa, oficerska, policyjna, polowa, służbowa, sportowa, strażacka, studencka, tramwajarska, wojskowa, żołnierska; aksamitna, barania, barankowa, bobrowa, ceratowa, filcowa, futrzana, karakułowa, papierowa, płócienna, skórzana, sukienna, wełniana, włóczkowa; biała, czarna, czerwona,...; charakterystyczna, duża, wielka, fantazyjna, okrągła, rogata, spiczasta, śpiczasta, szpiczasta, wysoka; ciepła, zimowa czapka
- czapka bejsbolówka, dżokejka, kominiarka, krakuska, leninówka, maciejówka, pilotka, rogatywka, uszanka, uszatka, oprychówka
- czapka z daszkiem, z otokiem, z pomponem
- czapka i bluza, czapka i koszulka, czapka i kurtka, czapka i mundur, czapka i okulary przeciwsłoneczne, czapka i płaszcz, czapka i rękawice, czapka i rękawiczki, czapka i szalik;
- czapki i kapelusze; buty i czapka;
- berety i czapki, koszulki i czapki
- brzeg, daszek, kształt, krój, otok czapki
- emblemat, gwiazda, kita, numer, orzeł, orzełek, pompon, pióra na czapce;
- człowiek, dziecko, mężczyzna, pan, pani, żołnierz w czapce
- czapka spadła komuś z głowy
- uchylić czapki
- mieć na głowie, nosić;
- naciągnąć/naciągać, nacisnąć na głowę, na czoło, nałożyć/nakładać, nasadzić, włożyć, założyć;
- ściągnąć, zdjąć;
- nasunąć na oczy, poprawić, przekrzywić, zsunąć na tył głowy;
- nadstawić; rzucać, podrzucać, wyrzucać w górę; obracać w rękach, miętosić czapkę
- machać, nakryć, zakryć czapką
- być bez czapki
- ubrany w czapkę
- chodzić w czapce
-
Chłopiec miał na sobie turkusową ortalionową kurtkę, czarne spodenki, kolorową czapkę z pomponem, trzewiki i ciemnozielone rękawiczki.
źródło: Życie Warszawy 2001, nr 3.12
Zimą nosił ortalionową czapkę z daszkiem, latem chodził z gołą głową [...].
źródło: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie
Ale teraz byli zmęczeni. Jednakowym ruchem zdjęli z głowy przepocone czapki, otarli rękawami mokre czoła, poskrobali poskręcane z upału włosy i zadarli głowy do góry.
źródło: Janusz Głowacki: Rose Cafe i inne opowieści
Raczej krępy, silnie zbudowany. Czapka akademicka: miękka rogatywka z mało znacznymi rogami, koloru popielatego, na niej herb uniwersytetu, wilcze kły.
źródło: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza
Strzelały petardy, wyły syreny, wielu z manifestantów gwizdało. Prawie wszyscy mieli chusty, szaliki i czapki z symbolami „Solidarności”.
źródło: Dziennik Polski - 2003-09-29 - Małopolska - Razem silni
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czapka
czapki
D. czapki
czapek
C. czapce
czapkom
B. czapkę
czapki
N. czapką
czapkami
Ms. czapce
czapkach
W. czapko
czapki
-
może st.fr. chape 'kaptur, kapiszon'
z łac. cappa 'rodzaj nakrycia głowy'