wzbudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wywołać jakieś reakcje, np. postawy lub uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

synonimy:

zbudzić

budżet, pomysł, problem, projekt, przepis, wybór, wybryk wzbudził; decyzja, idea, groźba, książka, kwestia, odwaga, stanowczość, ustawa wzbudziła; postępowanie, pytanie, stwierdzenie, wystąpienie, zachowanie wzbudziło coś
wzbudzić agresję, aplauz, ciekawość, dyskusje, emocje, entuzjazm, gniew, kontrowersje, lęk, litość, nadzieje, namiętność, nienawiść, niepokój, obawy, oburzenie, panikę, poczucie winy, podejrzenia, podziw, powszechne potępienie, uznanie, pragnienie, radość, respekt, sensację, sprzeciw, strach, sympatię, szacunek, śmiech, wątpliwości, współczucie, zachwyt, zainteresowanie, zastrzeżenia, zaufanie, zazdrość, zdziwienie
wzbudzić coś swoją działalnością, swoją postawą, swoim wyglądem, swoim zachowaniem
wzbudzać coś w człowieku, w czytelnikach, w dzieciach, w jakichś kręgach, w ludziach, w młodzieży, w politykach, w publiczności, w sobie, w społeczeństwie, w uczniach, w widzach
wzbudzić coś u obserwatorów, u obywateli, u przeciwników, u widzów, u zwolenników
wzbudzić coś wśród dzieci, wśród krytyków, wśród ludzi, wśród pasażerów, wśród polityków, wśród słuchaczy, wśród sojuszników

	Piotr był ładnie zbudowany. Opalony na brąz, z mocno zarysowanymi mięśniami, mógł wzbudzić podziw. źródło: KWSJP: Tadeusz Klimaszewski: Febra, 1967
	Książka Rafała Witkowskiego trafiła do rąk polskich czytelników za oceanem. Wzbudziła tam żywe zainteresowanie w kręgach polonijnych. źródło: KWSJP: Stanisława Górnikiewicz: Lwy z Westerplatte, 1983
	Musiało się stać coś, czego nie rozumiem. A może w ten sposób Marcin stara się wzbudzić we mnie zazdrość? źródło: KWSJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
	Natychmiast rozpoczęła Paulina starania o pozwolenie na wyjazd z wnukiem. Jej stanowczość, odwaga, poświęcenie wzbudziły podziw nawet u namiestnika księcia Paskiewicza, który nazwał ją „żelazną babką”. źródło: KWSJP: Karol Estreicher: Krystianna, 1957
	Ustawieni w dwuszeregu polscy żołnierze wzbudzili swoim umundurowaniem wśród Niemców niemałe zainteresowanie. źródło: KWSJP: Brunon Zwarra: Wspomnienia gdańskiego bówki, 1984

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbudziłem +(e)m wzbudził	wzbudziłam +(e)m wzbudziła	wzbudziłom +(e)m wzbudziło	wzbudziliśmy +(e)śmy wzbudzili	wzbudziłyśmy +(e)śmy wzbudziły
2 os.	wzbudziłeś +(e)ś wzbudził	wzbudziłaś +(e)ś wzbudziła	wzbudziłoś +(e)ś wzbudziło	wzbudziliście +(e)ście wzbudzili	wzbudziłyście +(e)ście wzbudziły
3 os.	wzbudził	wzbudziła	wzbudziło	wzbudzili	wzbudziły

bezosobnik: wzbudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wzbudźmy
2 os.	wzbudź	wzbudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbudziłbym bym wzbudził	wzbudziłabym bym wzbudziła	wzbudziłobym bym wzbudziło	wzbudzilibyśmy byśmy wzbudzili	wzbudziłybyśmy byśmy wzbudziły
2 os.	wzbudziłbyś byś wzbudził	wzbudziłabyś byś wzbudziła	wzbudziłobyś byś wzbudziło	wzbudzilibyście byście wzbudzili	wzbudziłybyście byście wzbudziły
3 os.	wzbudziłby by wzbudził	wzbudziłaby by wzbudziła	wzbudziłoby by wzbudziło	wzbudziliby by wzbudzili	wzbudziłyby by wzbudziły

bezosobnik: wzbudzono by

bezokolicznik: wzbudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzbudziwszy

gerundium: wzbudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wzbudzony

odpowiednik aspektowy: wzbudzać

+

wzbudzić

+

CO + (CZYM) + (w KIM | u KOGO | wśród KOGO)

Zob. budzić