róg obfitości

Budżet UE nie czerpie z jakiegoś rogu obfitości. Powstaje ze składek państw członkowskich.

źródło: NKJP: Jerzy Łukaszewski: O Polsce i Europie bez niedomówień, 2006

Internet nie jest jednak PRL-em, aby do pustych półek ustawiały się trzydziestometrowe kolejki. Przeciwnie: Sieć jest swoistym rogiem obfitości, środowiskiem niemal idealnych warunków rywalizowania o nabywcę. A im większy ma on wybór, tym bardziej jest wybredny.

źródło: NKJP: Maciej Dutko: E-biznes. Poradnik praktyka, 2010

Spełnienie się, przynajmniej w USA i Europie, greckiego mitu o stole wiecznie pełnym jedzenia jeszcze nigdy nie było tak bliskie. Róg obfitości jest wyjątkowo wypełniony. Wystarczy zajrzeć do warszawskiego centrum handlowego Arkadia, poznańskiego Starego Browaru [...]. Niemal w każdym dużym centrum handlowym liczba oferowanych towarów dochodzi do miliona.

źródło: NKJP: Piotr Stasiak: Tyrania obfitości, Polityka, 2005-12-24

[...] dla wielu z nas po staremu wielkie szczęście jest tożsame z wielką miłością. I rzucamy się w rzeczoną miłość, wyobrażając sobie, że będzie ona rogiem obfitości, z którego wysypywać się będzie bez końca szczęście, poczucie bezpieczeństwa i spełnienie.

źródło: NKJP: Maja Ziomecka: Małe pułapki wielkiej miłości, Cosmopolitan, 2000-01

[...] czyżby budżety państw zmieniły się w rogi obfitości sypiące gotówkę na czyjeś niedonoszone pomysły?

źródło: NKJP: Andrzej Gaberle: Pod fałszywym szyldem, Gazeta Krakowska, 2004-04-10