-
1.
wąska przestrzeń oddalona od centrum i ciągnąca się wzdłuż granicy czegoś
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
- obrzeża gminy, kraju, miasta, osiedla, powiatu, regionu, wioski, województw, wsi; jeziora, lasu, potoków, rzeki, wąwozu, zbiornika; basenu; łóżka
- obrzeże i narożniki; centrum i obrzeża
- mieszkańcy obrzeża
- poruszać się obrzeżami
- leżąca na obrzeżu; mieszkać; położony, usytuowane na obrzeżach
-
Kiernacki wymownie klepnął obrzeże łóżka.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Zagospodarowane zostanie także obrzeże zbiornika - na jeziorze pojawi się tor wioślarsko-kajakowy, przystań promu, przystanie wodniaków i pomosty dla wędkarzy.
źródło: NKJP: BZ: Półwysep marzeń, 1997
Zaatakowali go, gdy szedł do domu jedną z biegnących obrzeżami miasta uliczek.
źródło: NKJP: K. Kowalski: Proces porywaczy ciechanowskiego gimnazjalisty, Tygodnik Ciechanowski, 2004-03-15
Grunt na peryferiach, na obrzeżach Warszawy w 1939 r. o niewielkiej relatywnie wartości obecnie dzięki rozwojowi miasta przedstawia zupełnie inną wartość.
źródło: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 31.03.1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obrzeże
obrzeża
D. obrzeża
obrzeży
C. obrzeżu
obrzeżom
B. obrzeże
obrzeża
N. obrzeżem
obrzeżami
Ms. obrzeżu
obrzeżach
W. obrzeże
obrzeża
-
Być może kalka niem. Berandung (Bańk); zob. brzeg