ktoś/coś zjada własny ogon

Nad wami też chmura zapomnienia, zniszczenie... przez całe wieki pochód barbarzyńców. Zniszczyli, nawet samych siebie. [...] zjadają własny ogon ... Ziemia ginie. Ziemia woła.

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001

Miał nie doświadczyć bolesnej wiedzy, czym jest cywilizacja, co elektrony, atomy wielbi i własny zjada ogon [...].

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

Cała sztuka współczesna - dla mnie - jest formalizowaniem. Jest pozbawiona duchowości i metafizycznego zaplecza. I w tym widzę największe zagrożenie dla sztuki dzisiejszej. Sztuka jest w kryzysie. Zaczęła zjadać własny ogon.

źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998

[...] jestem przeciwny ograniczaniu polityki gospodarczej do równoważenia budżetu metodą kolejnych cięć w wydatkach. To jest zjadanie własnego ogona.

źródło: NKJP: Akcje za odpowiedzialność, Gazeta Wyborcza, 1993-01-07

Dawna opozycja demokratyczna zaczyna zjadać swój ogon: „solidarnościowy” minister spraw wewnętrznych [...] odmawia [...] ujawnienia nazwisk tajnych współpracowników SB, którzy śledzili zamordowanego potem Stanisława Pyjasa. Nie wiem, jakie racje moralne można wysuwać, by ochraniać takich ludzi.

źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1994-03-07