dobroć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.a człowieka

  • Definicja

    1.a

    cecha kogoś, kto jest życzliwy dla innych, postępuje uczciwie i sprawiedliwie
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Połączenia
    • ludzka, ojcowska; anielska, boska; bezgraniczna, niesłychana, ogromna, szczególna, wielka; przyrodzona, wrodzona dobroć
    • dobroć człowieka, ojca; Boga
    • dobroć i czułość, dobroć i łagodność, dobroć i mądrość, dobroć i sprawiedliwość, dobroć i szlachetność, dobroć i uczciwość, dobroć i współczucie, dobroć i wyrozumiałość, dobroć i życzliwość; piękno i dobroć
    • uosobienie dobroci
  • Cytaty

    [...] pani Zenobia [...] nawet zasłużone kary wymierzała bardzo skąpo i na pewno nie w takim zakresie, w jakim należało. Tak wiele osiągnęła dobrocią, wyrozumiałością i wielką wrażliwością, której nie sposób ani wtedy, ani dzisiaj przecenić, wrażliwością, którą jej wychowankowie czasami w nadmiarze wykorzystywali.

    źródło: NKJP: Maria Zagórska: Wrzesień raz jeszcze, Gazeta Radomszczańska, 2009-04-11

    Szacowny jubilat jest człowiekiem wielkiego serca [...]. Za całą dobroć pana Gustawa [...] córki wraz z rodzinami chciałyby mu serdecznie podziękować [...].

    źródło: NKJP: (AZG): Zegarmistrz o złotym sercu, Dziennik Zachodni, 2007-06-18

    Twój spokój, harmonia wewnętrzna i wrodzona dobroć predysponują cię do pracy z dziećmi.

    źródło: NKJP: (XX): Słońce, Trybuna Śląska, 2003-01-03
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dobroć
    		 dobroci
    D. dobroci
    		 dobroci
    C. dobroci
    		 dobrociom
    B. dobroć
    		 dobroci
    N. dobrocią
    		 dobrociami
    Ms. dobroci
    		 dobrociach
    W. dobroci
    		 dobroci

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Składnia
    bez ograniczeń + dobroć +
    (KOGO)
  • Pochodzenie

    Zob. dobry