zadręczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zadając ból i cierpienie, doprowadzać do śmierci lub skrajnego wyczerpania

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

[...] prokuratura oskarżyła go także o zadręczanie żony, które trwało od 1997 r. [...].

źródło: NKJP: NKJP: (ST): Skatował na śmierć, Express Ilustrowany, 2003-10-08

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadręczałem +(e)m zadręczał	zadręczałam +(e)m zadręczała	zadręczałom +(e)m zadręczało	zadręczaliśmy +(e)śmy zadręczali	zadręczałyśmy +(e)śmy zadręczały
2 os.	zadręczałeś +(e)ś zadręczał	zadręczałaś +(e)ś zadręczała	zadręczałoś +(e)ś zadręczało	zadręczaliście +(e)ście zadręczali	zadręczałyście +(e)ście zadręczały
3 os.	zadręczał	zadręczała	zadręczało	zadręczali	zadręczały

bezosobnik: zadręczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę zadręczał będę zadręczać	będę zadręczała będę zadręczać	będę zadręczało będę zadręczać	będziemy zadręczali będziemy zadręczać	będziemy zadręczały będziemy zadręczać
2 os.	będziesz zadręczał będziesz zadręczać	będziesz zadręczała będziesz zadręczać	będziesz zadręczało będziesz zadręczać	będziecie zadręczali będziecie zadręczać	będziecie zadręczały będziecie zadręczać
3 os.	będzie zadręczał będzie zadręczać	będzie zadręczała będzie zadręczać	będzie zadręczało będzie zadręczać	będą zadręczali będą zadręczać	będą zadręczały będą zadręczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zadręczajmy
2 os.	zadręczaj	zadręczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadręczałbym bym zadręczał	zadręczałabym bym zadręczała	zadręczałobym bym zadręczało	zadręczalibyśmy byśmy zadręczali	zadręczałybyśmy byśmy zadręczały
2 os.	zadręczałbyś byś zadręczał	zadręczałabyś byś zadręczała	zadręczałobyś byś zadręczało	zadręczalibyście byście zadręczali	zadręczałybyście byście zadręczały
3 os.	zadręczałby by zadręczał	zadręczałaby by zadręczała	zadręczałoby by zadręczało	zadręczaliby by zadręczali	zadręczałyby by zadręczały

bezosobnik: zadręczano by

bezokolicznik: zadręczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: zadręczając

gerundium: zadręczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zadręczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: zadręczany

odpowiednik aspektowy: zadręczyć

Rz_osobowy

+

zadręczać

+

KOGO

Zob. dręczyć