-
1.
współistnienie jakichś elementów takie, że sprawiają one wrażenie jednolitej całości -
D. C. Ms. lp i D. lm wymawiane: [harmońji].
-
[harmońja]
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
antonimy: dysharmonia
-
- harmonia dzieła, dźwięków, kolorów, obrazu, otoczenia, malowidła, natury, rysunku
-
Ceglaste familoki, rdzawy płomień w oknie na drugim piętrze i zachód słońca u schyłku złotej polskiej jesieni tworzyły harmonię kolorów.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
Kasia mówiła o willi Zalewskich stojącej między Wałem a ulicą Rzymską. Monumentalne dzieło Bohdana Pniewskiego z 1930 roku, wielki i reprezentacyjny budynek, do dziś urzekający bryłą i harmonią szczegółów.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
Mózg wtedy dobrze działa, gdy między jego półkulami panuje harmonia i niezakłócona współpraca.
źródło: NKJP: Marek Oramus: Czuj zwój!, Polityka, 2000-03-18
Znów otoczył mnie tamten świat, pięknie zapaliła się czerwona lampa, tworząc harmonię z jej szlafrokiem tego samego koloru, a dookoła odezwały się afrykańskie odgłosy.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
Zachowała się tu - w stopniu niespotykanym gdzie indziej w Mołdawii - tradycyjna kultura wiejska, ludzie jak przed wiekami zajmują się rolnictwem i pozyskiwaniem kamienia. Fascynuje harmonia natury.
źródło: NKJP: Wojciech Śmieja: Mołdawia. Przewodnik Turystyczny, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. harmonia
harmonie
D. harmonii
harmonii
neut harmonij
char C. harmonii
harmoniom
B. harmonię
harmonie
N. harmonią
harmoniami
Ms. harmonii
harmoniach
W. harmonio
harmonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac.
z gr. harmonía 'zgodność'