gromki - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. bardzo głośny i donośny

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

	antonimy:	cichy
	hiperonimy:	głośny

gromki chór, głos, krzyk, śmiech, śpiew, wybuch; gromka odpowiedź; gromkie echo; gromkie brawa, oklaski, okrzyki, owacje, słowa

Taksiarz pożegnał ich gromkim zawołaniem, w którym nazwisko polskiego trenera rymowało się z jakimś fikuśnym arabskim słowem.

źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009

– Miło mi. Co pan wykłada? – Języki klasyczne! – zagrzmiała gromka odpowiedź.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003

Rozległy się gromkie oklaski, Osiński z godnością skinął głową.

źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. gromić