blaga
-
książk. wypowiedź lub wiele wypowiedzi niezgodnych z rzeczywistością, za pomocą których mówiący chce zaimponować słuchaczowi lub osiągnąć jakąś korzyść
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Rzecz o dwóch niespełnionych aktorach, poszukujących bogatych starszych pań, którym można wcisnąć każdą blagę o miłości, nabiera w przedstawieniu Teatru Polskiego z Bydgoszczy dodatkowych tonów.
źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka: Czechow neoliberalny i sztuka fikcji, Dziennik Zachodni, 2009-03-14
Rudolf Valentino był pierwszym amantem, na którego punkcie oszalała cała kula ziemska. I to mimo iż jego kariera filmowa trwała niecałe 10 lat i opierała się głównie na bladze.
źródło: NKJP: KOT, ELKA, TM: Słoneczna strona, Gazeta Poznańska, 2006-08-22
Opowiedziałam o sylwestrze, że taki był beztroski, luzacki, wesoły, a to przecież blaga.
źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Białe zeszyty, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. blaga
blagi
D. blagi
blag
C. bladze
blagom
B. blagę
blagi
N. blagą
blagami
Ms. bladze
blagach
W. blago
blagi
-
fr. blague