-
1.
książk. obszar położony w pobliżu brzegu rzeki, jeziora, morza lub oceanu -
Wyraz używany jako składnik nazw geograficznych, np.: Pobrzeże Gdańskie , Pobrzeże Kaszubskie , Pobrzeże Koszalińskie , Pobrzeże Słowińskie .
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- pobrzeże Bałtyku, Morza Śródziemnego
-
Położenie ziemi kruszwickiej na jednym z najważniejszych starożytnych szlaków handlowych (Szlaku Bursztynowym), łączącym pobrzeże Bałtyku z terenami śródziemnomorskimi, bardzo wcześnie pozwoliło jej zaistnieć na mapie ówczesnej Europy.
źródło: NKJP: Jolanta Kowalska: Naznaczeni przez Gosplanę, Akant, 2008-12
W miarę jak „Sungasza'' płynęła na wschód, krajobraz pobrzeży amurskich stopniowo ulegał zmianie. Pasma górskie przybliżyły się do brzegów, zwęziła się dolina rzeki, w lasach przeważały modrzewie, sosny, białe brzozy i brzozy daurskie.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski:Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
Jeśli w ogóle pewne ożywienie zainteresowania morzem okazałoby się złudzeniem, to ku optymizmowi skłaniają takie fakty, jak plany kompleksowego zagospodarowania całego długiego pobrzeża żeglarską infrastrukturą.
źródło: NKJP: Paweł Dzianisz: Powrót ku morzu?, Dziennik Bałtycki, 2000-10-20
Charan leżał przy jednym z najbardziej ożywionych szlaków handlowych dawnego świata. Ów wydeptany przez karawany szlak snuł się od Zatoki Perskiej w górę Eufratu, w sąsiedztwie Charanu zawracał gwałtownie na południowy zachód, ocierał się o miasto Kadesz i Damaszek, przemierzał Kanaan pobrzeżem Morza Śródziemnego i dochodził do granic Egiptu.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pobrzeże
pobrzeża
D. pobrzeża
pobrzeży
C. pobrzeżu
pobrzeżom
B. pobrzeże
pobrzeża
N. pobrzeżem
pobrzeżami
Ms. pobrzeżu
pobrzeżach
W. pobrzeże
pobrzeża
-
+ pobrzeże + (JAKIE)+ pobrzeże + (CZEGO) -
Od wyrażenia przyimkowego po brzegu ; zob. brzeg