Istnieją dwie prawdopodobne próby etymologizacji: 1) kontynuant psł. žędьnъ : *žędati ‘żądać, pragnąć’ ze znaczeniem 'pożądany’, ‘cenny’, ‘rzadki’, 'ani jeden, nikt', z odnosowieniem samogłoski rdzennej pod wpływem czeskim; 2) efekt przekształcenia wyjściowej postaci *ni-že-edьnъ ‘ani jeden’ (ściągnięcie e-e > (ē) ě i przejście žě > ža oraz fałszywa dekompozycja: ni žadьnъ 'ani jeden')