-
1.
w taki sposób, żeby nie urazić innych ludzi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- delikatnie i grzecznie, delikatnie i łagodnie, delikatnie i stanowczo, delikatnie i taktownie, delikatnie i z wyczuciem
- delikatnie przekonywać, przypominać, sugerować, wytłumaczyć, zwrócić uwagę; postępować, powiedzieć delikatnie
- mało, niezwykle delikatnie
- bardzo, nadzwyczaj, wyjątkowo delikatnie
-
Do zamieszania delikatnie nawiązał marszałek województwa wielkopolskiego, [...]: – Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do otwarcia tego muzeum. Niektóre osoby wprowadziły trochę zamieszania, ale władze województwa nie miały na to wpływu – powiedział.
źródło: NKJP: Tomasz Cylka: Bliźniaczka Łazienek, Polska Głos Wielkopolski, 2005-02-15
Przypadkowi lekarze bezradnie wzruszali ramionami. Delikatnie przekonywali, że z dolegliwością należałoby się pogodzić.
źródło: NKJP: Halina Bykowska: Ucieczka przed słońcem, Wieczór Wybrzeża, 2000-04-03
Elżbieta K.[...] zajmuje się dolegliwościami kręgosłupa. Profesjonalnym okiem ocenia postawę odwiedzających targi i delikatnie przypomina: proszę się nie garbić.
źródło: NKJP: Ewa Michalak: O zdrowiu inaczej, Gazeta Poznańska, 2003-08-04
Miał gigantyczne doświadczenie, nie miał jednak zwyczaju wytykania błędów młodym reżyserom. Co najwyżej delikatnie sugerował jakieś zmiany lub poprawki.
źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka, Jarosław Sulikowski: Odszedł Leon Zawodowiec, Dziennik Zachodni, 2006-12-01
[...] nie zawsze puszystej pani pasuje gruba krata, czy niskiej materiał w duże grochy. To muszę delikatnie wytłumaczyć, aby zjednać sobie klientkę i nie urazić jej.
źródło: NKJP: Ireneusz Staszczyk: Ubiera panie, Dziennik Łódzki, 2004-07-07
-
część mowy: przysłówek
stopień równy delikatnie
stopień wyższy delikatniej
-
Zob. delikatny