romans rycerski

Dzieje Tristana i Izoldy to jedna z najpiękniejszych historii o miłości, teatr jednak rzadko po nią sięga... [...] Każdy bowiem, kto chce ten rozległy romans rycerski inscenizować i tak musi na nowo go adaptować, wyłuskując dla celów własnej interpretacji odpowiednie wątki, postaci i wydarzenia.

źródło: NKJP: Wacław Krupiński: Człowiek uwikłany w miłość, Dziennik Polski, 2006-03-02

Zainteresowanie średniowieczem [...] nie kończy się na odtwarzaniu ról. Uczestniczą także w zajęciach szkoły fechtunku, uczą się tańca celtyckiego, czytają literaturę fantasy Tolkiena i dawne romanse rycerskie.

źródło: NKJP: Olga Dębicka: Fantasy kontra życie, Dziennik Bałtycki, 2011

Motyw miłości nie spełnionej, wyrzeczenie się przez parę kochanków związku fizycznego na rzecz westchnień, od których się usycha - wszystko to należy raczej do literatury, powraca w pieśniach trubadurów, romansach rycerskich. Rzeczywistość była inna [...].

źródło: NKJP: Andrzej Osęka: Rozkosze zmysłów, Gazeta Wyborcza, 1996-08-24

Nawet bluźniercze w zamierzeniach dzieło, „Don Kichota”, legenda zdołała wciągnąć w swoją orbitę: książka parodiująca romans rycerski stała się pierwowzorem literackich (dziś można powiedzieć: postmodernistycznych) zabaw, a tym samym przedmiot parodii, rozrastający się niepomiernie dwór króla Artura, wbrew intencjom Cervantesa zyskał jeszcze większą realność.

źródło: NKJP: Tadeusz Komendant: Szklana klatka nieba, Gazeta Wyborcza, 1995-06-14

Wyjaśnia to wielką popularność tematu Rolanda wśród twórców włoskiego renesansu, którzy w ciągu sześciu dekad stworzyli aż cztery arcydzieła [...]. Każdy z autorów na swój sposób opowiadał historię herosa przedstawiając ją w konwencji eposu, farsy lub romansu dworskiego.

źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007