-
3.
linia, na której stykają się w terenie walczące ze sobą wojska -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
- główny front; front wojenny; południowy, północy, wschodni, zachodni; francuski, niemiecki, rosyjski, ukraiński, włoski
- drugi front
- linia, odcinek; strona, zaplecze frontu
- komunikat, wiadomość; wieści z frontu
- ofensywa; sytuacja, wydarzenia na froncie
- front przechodził, przesunął/przesuwał się, zbliżał się; przebiegał gdzieś
- utworzyć; przełamać, przerwać front
- wycofać, wrócić z frontu
- skierować, wysłać/wysyłać; iść, pojechać, pójść, wyruszyć; trafić; wracać na front
- przebywać; walczyć; zginąć, ginąć na froncie
-
4 lipca ruszyła wielka ofensywa Armii Czerwonej na Białorusi, która w krótkim czasie doprowadziła do przełamania frontu.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Kobayashi w czasie II wojny światowej walczył na froncie chińskim, trafił tam do radzieckiej niewoli, z której wrócił dopiero po roku.
źródło: NKJP: 50 najlepszych filmów wojennych wszech czasów, Esencja, nr 07, 2009-09-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. front
fronty
D. frontu
frontów
C. frontowi
frontom
B. front
fronty
N. frontem
frontami
Ms. froncie
frontach
W. froncie
fronty
-
internac.
ang. front
niem. Front
z fr. front 'czoło; przód, front'