furtka - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

rozwiązanie umożliwiające zmianę niekorzystnej sytuacji, najczęściej poprzez wykorzystanie przeoczeń lub błędów w przepisach

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

hiperonimy:

wyjście

prawna, ustawowa; aborcyjna, prywatyzacyjna; szeroka, wąska; istotna, niebezpieczna furtka
furtka dla przedsiębiorców, dla rolnika; furtka dla firm, dla państw; furtka do eutanazji, do kombinacji, do nadużyć, do prywatyzacji; furtka do wprowadzenia czegoś; furtka do obejścia czegoś
furtka w uchwale, w ustawie, w prawie
stworzyć furtkę, wykorzystać furtkę, zostawić sobie furtkę

	Chodziło o pewne wątpliwości, czy aby nie jest to furtka do nadużyć czy kombinacji. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 36. posiedzenia Senatu RP z dnia 22.12.1994
	Moskiewscy negocjatorzy starali się lansować pogląd, że zamki te (tzn. te zajęte przez Szwedów) ma prawo zdobyć każdy. W ten sposób, nie zrywając rozmów, chcieli zostawić sobie furtkę do zdobyczy w Inflantach bez łamania układu z Batorym. źródło: NKJP: Tofik, Bronek: Rzeczpospolita a Inflanty, Internet
	Czy nie wydaje się, że tutaj jest taka idealna furtka do obejścia tej ustawy? źródło: NKJP: Sprawozdanie z 63. posiedzenia Senatu RP
	W okresie 1970-1975 otworzyła się furtka wyjazdu Żydów z ZSRR. Akcja miała początkowo powszechny charakter i wciągnęła zdecydowaną większość mieszkańców ZSRR pochodzenia żydowskiego. źródło: NKJP: Mecenas: Za ścianą Wielkiego Brata Kilka uwag luźnych acz bezpośrednich, Londyn, 1985

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Od: furta