drwina - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

słowa lub zachowanie wyrażające negatywne nastawienie do jakiejś osoby i chęć dokuczenia jej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

kpina

lekka, łagodna; jawna, wyraźna; okrutna, ostra, zjadliwa drwina
drwina i ironia, drwina i kpina, drwina i szyderstwo, drwina i śmiech; drwiny i docinki
nuta drwiny; obiekt, przedmiot; powód drwin
powód do drwiny
obawa przed drwiną
usłyszeć; wyczuć drwinę; wywołać drwiny
narazić się/narażać się na drwiny
mówić z drwiną

	Ciotka doskonale wyczuła drwinę w moim głosie. źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
	Wyglądałem chyba na pijanego, gdy z niezwykłą ostrożnością odmierzałem każdy krok, a mimo to chodnik zdawał się dla mnie zbyt wąski. Napotykani przechodnie obrzucali mnie pełnymi pogardliwej drwiny spojrzeniami. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
	O ile Anatol był miłym chłopcem i dobrym kolegą, o tyle Alojzy od dłuższego już czasu dokuczał nam swymi drwinami i docinkami. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946
	Niektóre wystąpienia przed mikrofonem przedstawicieli Ministerstwa Informacji nie były zbyt fortunne. Szczególnie jedno stało się w kraju przedmiotem powszechnych drwin. źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie: wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 20044

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

drwina

+

(z KOGO/CZEGO)

Zob. drwić