-
4.
dokument, który stanowi podstawę badań naukowych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
- bogate, cenne, nieocenione; interesujące; wątpliwe źródło; nieoficjalne; postronne; staropolskie; wiarygodne źródła; źródła archiwalne, historyczne, kronikarskie, literackie, naukowe; drukowane, elektroniczne, pisane, rękopiśmienne; prawne; średniowieczne
- źródła informacji, wiedzy
- źródła i bibliografia
- publikacje; wykaz źródeł
- informacje ze źródeł
- badać, studiować; wykorzystywać źródła
- dotrzeć; sięgać do źródeł; cytować; dowiadywać się ze źródeł; zapoznawać się ze źródłami
- zapoznanie ze źródłami
- oprzeć coś, oparte na źródłach
-
Pamiętam, jak dużą wagę przywiązywał J. Zaleski do badań języka listów, przede wszystkim korespondencji rękopiśmiennej, stanowiącej wiarygodne źródło do studiów nad językiem osobniczym, zwłaszcza jego pisaną odmianą potoczną.
źródło: NKJP: Elżbieta Koniusz: O badaniach nad językiem epistolarnej spuścizny Józefa Ignacego Kraszewskiego. Kolejne dwa listy pisarza nieodnotowane w Nowym Korbucie, 2008
Podstawę źródłową pracy stanowią niemal wyłącznie źródła drukowane, których rodzaj, waga, wartość jest rozmaita (do archiwalnych odwołujemy się sporadycznie).
źródło: NKJP: Tadeusz Szulc: Z badań nad egzekucją praw, 2000
Jedyne odstępstwo od zgodnie potwierdzanej przez staropolskie źródła czarnej barwy oświęcimskiego Orła przynosi „Herbarz” Kaspra Niesieckiego z 1728 r.
źródło: NKJP: Staropolski czarny Orzeł, Dziennik Polski, 1999-11-05
Dużą zaletą wydawnictwa jest umieszczona na jego końcu bibliografia. Wielu wskazanym tam pozycjom towarzyszą internetowe źródła, do których każdy z nas może bez problemu dotrzeć.
źródło: NKJP: R. Bilecka: Asembler. Ćwiczenia praktyczne, Dziennik Internautów, 2005-07-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. źródło
źródła
D. źródła
źródeł
C. źródłu
źródłom
B. źródło
źródła
N. źródłem
źródłami
Ms. źródle
źródłach
W. źródło
źródła
-
psł. *žerdlo 'gardziel', 'ujście cieku wodnego; otwór, np. w ziemi'
Rzeczownik przyrostkiem *-dlo od psł. *žerti, *žьrǫ (zob. żreć). Obecna postać polska źródło jest rezultatem fonetycznych procesów przekształceniowych; staropolskie zapisy źrzódło / rziódło / jrzódło zdają się wskazywać na pierwotną prapolską postać *żrzódło (Bor).