stuknięty
-
pot. żart. taki, który zachowuje się w sposób uznany przez mówiącego za odbiegający od normy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: fiśnięty
porąbany
sfiksowany
szurnięty
-
- lekko stuknięty
-
Bo turystyka rowerowa, zresztą turystyka w ogóle, to jest najpiękniejsza rzecz, jaka może człowieka spotkać. Trochę to sport ekstremalny przy obecnym natężeniu ruchu drogowego, ale da się przeżyć, jeżdżąc bocznymi drogami i wyznaczonymi trasami. Chyba powiem, że jestem bardziej stuknięty na punkcie rowerów niż dyrektor sądeckiego wydania „Dziennika Polskiego”.
źródło: NKJP: (KG) tytuł WIESław wcześny, Dziennik Polski, 2008-10-25
W liceum mieliśmy stukniętego historyka, koleżanka przez wariata wylądowała u psychiatry z nerwicą, a jemu guzik zrobili. Na lekcjach był popłoch, a jego skala ocen zawierała się w przedziale 1-3.
źródło: NKJP: Justyna Przybytek, Monika Krężel: Kto kogo leje w szkole, Dziennik Zachodni, 2010-03-19
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. stuknięty
stuknięty
stuknięty
stuknięte
stuknięta
D. stukniętego
stukniętego
stukniętego
stukniętego
stukniętej
C. stukniętemu
stukniętemu
stukniętemu
stukniętemu
stukniętej
B. stukniętego
stukniętego
stuknięty
stuknięte
stukniętą
N. stukniętym
stukniętym
stukniętym
stukniętym
stukniętą
Ms. stukniętym
stukniętym
stukniętym
stukniętym
stukniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. stuknięci
stuknięci
stuknięte
stuknięte
D. stukniętych
stukniętych
stukniętych
stukniętych
C. stukniętym
stukniętym
stukniętym
stukniętym
B. stukniętych
stukniętych
stukniętych
stuknięte
N. stukniętymi
stukniętymi
stukniętymi
stukniętymi
Ms. stukniętych
stukniętych
stukniętych
stukniętych
-
+ stuknięty + (na punkcie KOGO/CZEGO)szyk: neutralny -
Od czasownika stuknąć .
Zob. stukać