-
2.
urzęd. ogół najważniejszych sformułowań i informacji zawartych w dokumencie lub dokumentach zmieniających w jakiś sposób stan prawny -
Wyraz używany w niektórych połączeniach (np. sentencja wyroku ) w tekstach prawnych, mający wtedy różne ściślejsze definicje.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne -
- sentencja sądu, trybunału; decyzji, orzeczenia, postanowienia, uchwały, wyroku
- treść sentencji
- odczytać sentencję; ogłoszenie, podpisanie sentencji
- napisać w sentencji
-
Zarówno pod sentencją uchwały, jak i pod uzasadnieniem znajdują się podpisy wszystkich sędziów tutaj obecnych.
źródło: NKJP: Bogumiła Mika: Pięcioro z siedemnaściorga sędziów Sądu Najwyższego złożyło votum separatum od uchwały o ważności wyborów, Gazeta Wyborcza, 1995-12-11
„Ochrona życia prywatnego oznacza ochronę szczegółów życia intymnego i godności, a nie ochronę jego niegodziwości czy promowanie przestępczego braku moralności” - napisał w sentencji wyroku.
źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Seks i lex, Polityka, 2003-11-08
Jeśli dla pani kierownik sentencje Sądu Najwyższego są bez znaczenia, to gratulujemy kompetencji.
źródło: NKJP: Marcin Płaszczyca: A kierowniczka jeszcze dolała oliwy, Gazeta Krakowska, 2007-06-04
Z sentencji decyzji wynika, że spółka [...] ma prawo pobierać wszystkie dotychczasowe dane z wyjątkiem numeru pesel użytkownika [...].
źródło: NKJP: ELKA, MI: Z kaucją..., Gazeta Poznańska, 2004-10-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sentencja
sentencje
D. sentencji
sentencji
neut sentencyj
char C. sentencji
sentencjom
B. sentencję
sentencje
N. sentencją
sentencjami
Ms. sentencji
sentencjach
W. sentencjo
sentencje
-
+ sentencja + (KOGO/CZEGO) -
fr. sentence
niem. Sentenz
z łac. sententia 'odczucie, pogląd, orzeczenie, wyrok'