-
4.
coś, co szkodzi komuś lub czemuś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- naturalny; ukryty wróg
- wróg człowieka
-
[...]najgorszym wrogiem tego malarstwa jest światło i nadmierna wilgotność. Pod wpływem słońca miniatury szybko płowieją. Z kolei wilgotność wyższa niż czterdzieści cztery procent szkodzi silnie higroskopijnej kości słoniowej.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
Gdy odkryto, że wysokie ciśnienie jest jednym z głównych wrogów długiego życia, pojawiły na rynku setki modeli aparatów do pomiaru ciśnienia.
źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Rzeka podziemna, 2005
Nikotyna i trucizny zawarte w dymie papierosowym zabijają długo, skrycie, ale skutecznie! Papieros to groźny wróg człowieka. Po prostu: skrytobójca!
źródło: NKJP: Stanisław Tubek: Dymek z papierosa, Wychowawca, 2003-12
Wrogiem pszczół jest wiatr.
źródło: NKJP: Ule zdobią ich ogrody: Dziennik Polski, 2008-07-26
[...]lisy, które już zamieszkały we wrocławskim parku Południowym, w ogóle nie mają naturalnego wroga.
źródło: NKJP: Jerzy Wójcik: Zaproszenie do miasta, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-03-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wróg
wrogowie
ndepr wrogi
depr D. wroga
wrogów
C. wrogowi
wrogom
B. wroga
wrogów
N. wrogiem
wrogami
Ms. wrogu
wrogach
W. wrogu
wrogowie
ndepr wrogi
depr -
+ wróg + (KOGO/CZEGO) -
psł. *vorgъ 'nieprzyjaciel, przeciwnik'