na bosaka

Dreptał na bosaka po wilgotnej trawie, wciągając w płuca ożywczy, morski zapach słonecznego poranka. Zszedł nagrzanymi już kamiennymi schodkami na brzeg zatoki. Zbadał stopą, woda była przyjemna, zaskakująco ciepła.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego

– Boli cię noga? – Późno, bo późno, ale dopatrzyłem się czegoś nienaturalnego w sposobie ustawiania przez nią lewej stopy. – Czekaj... Jesteś na bosaka?! Nie widzę skarpet.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz, Góra Trzech Szkieletów, 2003

Rzuca się do okna. Potem szybko, na pidżamę naciąga sweter i spodnie. Wybiega z pokoju na bosaka z butami w dłoni.

źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie, Odcinek 269, 2002

- Nie zejdę po tym - powiedziała Adrianna Toskani, patrząc z lękiem na wąski trap. - To zupełnie proste, kochanie - powiedział Toskani zimnym, cichym głosem. - Najpierw będzie szedł kapitan „Natalii”, potem kelner, potem ja, potem ty, a na końcu Nino. Nie bój się, Adrianno. Daj swoje szpilki Nino, na bosaka będziesz się pewniej czuła.

źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999