-
2.
osoba, która jest przekonana o słuszności jakiejś idei, koncepcji lub jakiegoś działania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- absolutny; aktywny; bezkrytyczny, konsekwentny, szczery, zdecydowany; wielki; fanatyczny, gorący, gorliwy, zagorzały, zażarty; umiarkowany; główny zwolennik; radykalni, zaciekli, zatwardziali; liczni; dawni, dotychczasowi; ewentualni; młodzi; amerykańscy, izraelscy... zwolennicy
- zwolennik jakiejś idei, teorii; jakiegoś poglądu, ruchu, systemu, ustroju; jakiejś polityki; jakichś praw, reform; demokracji, faszyzmu, komunizmu, socjalizmu; monarchii, republiki; endecji; liberalizmu, realizmu, reformacji; neutralności, niepodległości, pokoju, wolności; niewolnictwa; aborcji; dialogu, kompromisu, pojednania, porozumienia, przymierza, solidarności; lustracji; zmian; rewolucji, wojny; tolerancji; czyjejś twórczości; rozmów; psychoanalizy; horrorów
- zwolennik i wyznawca; zwolennicy i kontynuatorzy, zwolennicy i propagatorzy, zwolennicy i przeciwnicy, zwolennicy i sympatycy, zwolennicy i wrogowie
- szukać zwolennika
- mieć; pozyskać, zdobywać, znaleźć/znajdować, zyskać/zyskiwać; tracić zwolennika
- należeć do zwolenników
- walczyć ze zwolennikami
-
Jestem zdecydowanym zwolennikiem integracji Polski ze strukturami europejskimi [...].
źródło: NKJP: Kościół i wspólna Europa, Gazeta Wyborcza, 1997-04-07
Polacy są zwolennikami obecnego systemu emerytalnego, rozumieją jego zasady i nie widzą sensu zmian.
źródło: NKJP: Grzegorz Piotrowski: Zmiany w OFE - kto naprawdę ich potrzebuje? (2), Gazeta Ubezpieczeniowa, 2010-02-16
Bazyli Walicki, który studia ukończył we Francji, był typowym przedstawicielem epoki oświecenia. Należał do zwolenników reform [...].
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
Od początku podkreślałem, że nie jestem zwolennikiem lustracji, lecz autolustracji duchowieństwa.
źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
W Senacie było mniej zwolenników wojny aniżeli w Izbie Reprezentantów.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zwolennik
zwolennicy
ndepr zwolenniki
depr D. zwolennika
zwolenników
C. zwolennikowi
zwolennikom
B. zwolennika
zwolenników
N. zwolennikiem
zwolennikami
Ms. zwolenniku
zwolennikach
W. zwolenniku
zwolennicy
ndepr zwolenniki
depr -
+ zwolennik + (CZEGO) -
Od st.pol. zwolić 'wyratować, ocalić; wyrazić zgodę, przystać na coś', z czeskiego 'wybrać,
przeznaczyć na coś'. Kontynuuje psł. *sъ-voliti 'wyrazić swą wolę, pozwolić, zezwolić'