chłopiec - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dziecko (niedorosły człowiek) płci męskiej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

narodziny i dzieciństwo

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

płeć

	synonimy:	chłopaczysko chłopak chłopię chłoptyś
	hiperonimy:	dziecko

duży, mały; jasnowłosy; dobry, grzeczny, nieśmiały, porządny; czteroletni, dziesięcioletni, ośmioletni…; kilkuletni, nastoletni; młody chłopiec
chłopcy z gimnazjum; z klas, z rocznika jakiegoś; chłopcy ze szkół
chłopcy w wieku jakimś
chłopiec i dziewczynka; chłopcy i dziewczyny; chłopcy i mężczyźni
matka, ojciec, rodzice; ręce, twarz, włosy chłopca; drużyna; grupa chłopców
imię dla chłopca; szkoła dla chłopców
historia, opowieść o chłopcu
urodzić chłopca
bawić się, grać; rywalizować z chłopcami

	Był małym chłopcem i ukryty w szafie płakał wtulony w pozostawione, wciąż przesycone jej zapachem sukienki. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	[...] Klub Sportowy Niwa, który prowadzi rozgrywki OLK, zaprasza do udziału w treningach koszykówki chłopców z klas IV-VI. źródło: NKJP: (RL): Mistrz kontra debiutant, Gazeta Krakowska, 2006-11-15
	Basia karmiła z flaszki Filipa, co wyglądało dość osobliwie, ja bawiłem się z chłopcami. Urocze stadko. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957
	Dziewczęta grać będą z chłopcami młodszymi o dwa, trzy lata, ale silniejszymi motorycznie. źródło: NKJP: LG: Juniorki Medyka w lidze chłopców, Gazeta Poznańska, 2004-03-25

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

psł. *cholpьcь